Karol DarwinKarol Darwin – Charles Robert Darwin, urodził się 12 lutego 1809 w Shrewsbury. Jest to jeden z najważniejszych XIX-wiecznych biologów... – Charles Robert Darwin, urodził się 12 lutego 1809 w Shrewsbury. Jest to jeden z najważniejszych XIX-wiecznych biologów i jeden z pierwszych badaczy ewolucji.

W ósmym roku życia Karol stracił matkę, na wiosnę tegoż roku posłano go do miejscowej szkoły parafialnej. W czasie pobytu w tej szkole rozwinęła się w nim skłonność do nauk przyrodniczych. W 1818 roku wstąpił do wielkiej szkoły D. Buttlera w Shrewsbury i pozostawał w niej aż do szesnastego roku życia. Jednak jego niechęć do nauki była dla ojca nieustannym utrapieniem. Nauka szła mu średnio, zarówno ojciec jak nauczyciele uważali go za młodzieńca stojącego pod względem intelektualnym nieco niżej od przeciętnie rozwiniętych chłopców. Brak chęci do nauki wiązała się z faktem, że posłano go do szkoły, która nie była w stanie dać mu wiedzy, której pragnął. Od dziecka interesował się przyrodą. Pragnienie obcowania z naturą było przemożne. W ostatnich latach pobytu w szkole Darwin stał się namiętnym zwolennikiem myślistwa. Pod koniec pobytu w szkole zaczął się pasjonować chemią, korzystając z laboratorium, które jego starszy brat urządził sobie w budynku gospodarczym w ogrodzie. W roku 1825 ojciec posłał Darwina do brata Erasa, na Uniwersytet Edynburski, gdzie tenże kończył właśnie medycynę. Karol nie okazywał jednak chęci do studiów lekarskich, zwłaszcza, że wykłady wydawały mu się nudne i suche. Jednak silne wrażenie wywarł na nim widok dwóch ciężkich operacji, z których jedna wykonana została na dziecku. Przerażony uciekł z zajęć.

Wszystkie te sprawy sprawiły, iż Darwin przestał uczęszczać na wykłady medycyny. Poznał za to kilku przyrodników; jego myśli znów skierowały się ku przyrodzie. Szczególnie dobrze czuł się w otoczeniu kolegów z Towarzystwa Pliniuszowego. Największa przyjaźń połączyła go z jednym z jego członków, doktorem Robertem Edmondem Grantem, z którym często rozmawiał o swej ulubionej przyrodzie. W tym okresie też chętnie uczęszczał na wykłady Roberta Jamesona, nazywanego “neptunistą”, ponieważ uważał, że skały wytrąciły się ze wszechobecnego oceanu, nie gardził też konkurencyjnymi wykładami Thomasa Hope (“plutonisty”), który przekonywał, że skały to ostudzony stop materii. Spacery z Grantem owocują pierwszym odkryciem naukowym: na początku 1826 roku miał okazję na jednym z posiedzeń towarzystwa odczytać o nim krótką rozprawkę; dotyczy ona budowy narządów rodnych pijawki. Nadal dużo czasu spędzał na polowaniach, a ubite ptaki wypycha, powiększając już i tak znaczne zbiory.

Na drugim roku studiów został w Edynburgu sam, ponieważ Eras ukończył tutejszą uczelnię i wyjechał kontynuować naukę w Londynie. Tryb życia Darwina w tym okresie dowiódł, iż studia medyczne nie interesowały go w ogóle. Wkrótce też postanowił je porzucić. Ojciec nawet nie oponował zbytnio, widząc, że syn się do tego trudnego zawodu zupełnie nie nadaje. Po dwuletnim pobycie Karola w Edynburgu zaproponował mu, aby został duchownym. Jesienią 1827 roku zdał egzaminy wstępne na Cambridge, którego ukończenie równało się obietnicy znalezienia jakiejś lukratywnej posady duchownego, o której myślał ojciec Karola.

27 grudnia 1831 Darwin opuścił Plymouth, udając się na okręcie Beagle w podróż dookoła świata, która stanowiła ważną epokę w jego życiu i której zawdzięczał niewątpliwie dużą część ważnych pomysłów swej teorii. Darwin wszedł w skład wyprawy badawczej organizowanej przez rząd w oparciu o nadwyżki angielskiej floty pozostałe po rozprawieniu się z Napoleonem Bonaparte. W czasie tej podróży uwagę Darwina przykuła niezwykłość fauny wysp, w szczególności wysp Galapagos, oraz szczególne następstwo geologiczne szczerbaków (Edentata) w Ameryce Południowej. Rezultatem tej podróży była rozbudowana monografia o wąsonogach (Cirripedia) i obszerna publikacja na temat raf koralowych.

2 października 1836 Darwin powrócił do Anglii roku, po pięcioletniej podróży. Przywiózł ze sobą prawie 1400 stron notatek geologicznych, 370 stron notatek zoologicznych, 1530 okazów w formalinie i prawie 4 tysiące skórek, kości i innych okazów. W chwili, gdy wrócił, część jego odkryć i obserwacji była już znana w środowisku naukowym Anglii. Zamieszkawszy w Londynie, zajął się opisywaniem podróży, zaczął też przygotowywać rękopis do Spostrzeżeń geologicznych, zwłaszcza zaś do pracy o wyspach koralowych, którą żywo się zainteresował Charles Lyell, najznakomitszy ówczesny geolog angielski.

Mieszkając w Londynie, Darwin spotykał się tu i często obcował z wielu znakomitymi uczonymi, wspomnianym Lyellem, J. Herschlem, Bucklem (autorem Historii cywilizacji Anglii), Carlylem, Macaulayem i innymi.

W 1838 roku oświadczył się kuzynce, Emmie Wedgewood i został przyjęty. W 1839 ożenił się, a w roku 1842 przeniósł się do cichej miejscowości Down, gdzie kupił majątek ziemski i gdzie do końca życia pozostał. Zmarł 19 kwietnia 1882 r. w Down.

Założenie darwionowskiej ewolucji:

Nadprodukcja – liczba wydanego na świat potomstwa jest znacznie większa niż liczba osobników osiągających zdolność do reprodukcji.
Zmiemmość – w potomstwie występują różnice międzyosobnicze (Darwin doceniał znaczenie zmienności, ale nie znał jej genetycznego podłoża).
Współzawodnictwo – organizmy konkurują ze sobą, o ograniczone, dostępne dla nich zasoby (walka o byt).
Przeżyć, aby się rozmnożyć – osobniki odznaczające się najkorzystniejszymi cechami maja największe szanse przeżycia i reprodukcji.

Proces doboru naturalnego (selekcji naturalnej) powoduje zatem wzrost liczby korzystnych i spadek liczby niekorzystnych genów w populacji. Taka populacja staje się lepiej przystosowana do miejscowych warunków. Po pewnym czasie zmiany te kumulują się w populacjach geograficznie od siebie oddzielonych i mogą być na tyle znamienne, ze spowodują powstanie nowego gatunku.

Bibliografia:

M. White, J. Gribbin: Darwin, żywot uczonego, Prószyński i Ska 1995.
J. Nusbaum: Karol DarwinKarol Darwin – Charles Robert Darwin, urodził się 12 lutego 1809 w Shrewsbury. Jest to jeden z najważniejszych XIX-wiecznych biologów... i jego teorya [w] Idea ewolucyi w biologii, Warszawa 1910.
http://www.wiw.pl/biblioteka/klasycy_nauki/darwin_spisrzeczy.asp

Jak oceniasz ten materiał?

Kliknij na gwiazdkę, aby zostawić swoją ocenę