Zanim zaczniesz pisać artykuł przemyśl dokładnie jego treść oraz grupę docelową do której zamierzasz skierować swój artykuł.

Zadaj sobie parę prostych pytań. Czy kierujesz swój artykuł do szerokiej liczby odbiorców czy może do grupy zawężonej np. specjalistów danej dziedziny? Czy temat artykułu będzie nadal aktualny w następnym roku czy jest sezonowy, dotyczący np. nowości ze świata? Oczywiście nie można oczekiwać, że każdy artykuł, który napiszesz będzie przemawiał do rzeszy ludzi z całego świata.

Za pomocą odpowiednio dobranego tematu oraz łatwego, przystępnego sposobu napisania artykułu możesz sprawić, że będzie on bardzo popularny. Nie znaczy to, że nie możesz pisać o wydarzeniach ze świata, tylko, że pisanie o tym jest po prostu kiepskim pomysłem.

Oto kilkanaście tematów przyciągających uwagę odbiorcy (w/g Alastaira Cromptona z Saatchi & Saatchi):

katastrofy
rozrywka
znane osoby
moda
jedzenie
wróżby
pieniądze (jak je robić)
skandale
seks
sport
wojny
zwierzęta
dzieci
samochody
śluby
10 ciekawych faktów o…

Każdy ma swoje upodobania, każdy lubi co innego, zatem prawdopodobnie, niektórym Twój artykuł przypadnie do gustu, a inni czytelnicy go skrytykują.

O czym nie pisać

Chociaż wydaje się, że pisać można praktycznie o wszystkim warto pamiętać, że nasze artykuły muszą być zgodne z Polskim prawem.

Z tego powodu nie możemy np.:

oczerniać osób prywatnych, które wymieniamy z imienia i nazwiska i nie posiadamy dowodów ich winy
zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych nie możemy publikować danych prywatnych osób, bez ich zgody (dotyczy to również wizerunku)
znieważać głowy państwa (prezydenta)

Jak pisać?

O czym pisać? Wybór tematu na artykuł, formatowanie i publikacja – poradnik

Uniwersalne zasady przekazu sformułowane przez Geroga Orwella i opublikowane w książce Politics and the English Language.

Zasady przekazu Geroga Orwella:

Przemyśl to, co chcesz powiedzieć, a potem napisz/powiedz to w sposób najprostszy.
Staraj się nie używać przenośni lub innych figur stylistycznych, na które często natrafiasz w druku (chodzi o wyświechtane porównania i utarte stereotypy takie jak: wakacyjne remonty szkół, budowlani przed pierwszym dzwonkiem, barwna paleta, cenne dewizy, świeże bułeczki itp.)
Nie używaj długiego słowa, kiedy wystarczy krótkie (np. restrukturyzacja – zmiana)
Jeżeli w tekście można wyrzucić jakieś słowo bez szkody dla tekstu – wyrzuć je (cenna wskazówka, jednak rzadko stosowana). Jeśli dobrze przyjrzeć się niektórym informacjom, okaże się, że można oczyścić je z połowy słów bez utraty treści. Zasada bardzo często łamana w prasie. Dziennikarz zapomina, że pisze dla czytelnika. Wychodzi z założenia: im więcej tym lepiej (większa wierszówka) i rozdmuchuje informacje do niepotrzebnie dużych rozmiarów.
Nie używaj strony biernej, jeżeli możesz napisać to samo w stronie czynnej (zamiast: zebranie zostało zwołane, lepiej napisać: prezes zwołał zebranie)
Nigdy nie używaj obcego sformułowania, terminu naukowego, albo słowa żargonowego, jeżeli potrafisz znaleźć ekwiwalent w potocznej polszczyźnie (restrukturyzacja – zmiana czegoś)
Raczej złam powyższe zasady, jeśli przestrzeganie ich miałoby cię zmusić do napisania czegoś okropnego.

Może cię zainteresować także: Sprzedaż nieruchomości - jakie czynności notarialne należy spełnić?

Długość artykułu

Idealna długość artykułu to około od 400 do 600 wyrazów razem z tytułem, wstępem, treścią i dodatkowymi wskazówkami i ostrzeżeniami. Mogą zaistnieć przypadki, kiedy artykuł będzie dłuższy lub krótszy jednak na ogół należy starać się zmieścić w tym przedziale. Zbyt długie artykuły bywają katastrofą – zwłaszcza te online…

Gramatyka

Aby uniknąć błędów, sprawdź pisownię w programie typu Microsoft Word. Zawsze dbaj o jakość pisania. Nie musisz być pisarzem pokroju Adama Mickiewicza, jednak skupienie uwagi na detalach jest bardzo istotne aby czytelnicy jasno zrozumieli Twoje porady i wskazówki.

Miej przy sobie słownik i z niego korzystaj. Po napisaniu artykułu poproś swojego przyjaciela czy kolegę aby przejrzał Twoją pracę.

Interpunkcja

Po znakach interpunkcyjnych dajemy spację.

Jeśli rozpoczynasz zdanie od „Mimo że” – to wtedy między mimo a że nie ma przecinka
nie stawiamy przecinka także w porównaniach jeśli piszemy „między niebem a ziemią”,
Przecinek przed „a”, „czy” stawiamy wówczas, gdy po tych spójnikach wprowadzamy zdanie podrzędne.

Stawiamy przecinki przed słówkami: gdy, kiedy, co, dlaczego, gdzie.

Nie stawiamy przecinka przed spójnikami: albo, i, oraz, ani, ni.

Nawiasem oddzielamy wyrazy, zwroty, równoważniki zdań, zdania, a nawet całe partie tekstu, jeżeli zawierają treść uboczną, wyjaśniającą, dodatkową, np. Niedźwiedzie (bure) mają-poza psami-najwięcej chyba czegoś ludzkiego.

Godziny, daty oraz liczebniki

Godziny oraz daty piszemy bez kropki.

Przykłady:
Nie piszemy o 17.00, ani o 17:00 – tylko o godz. 17
ImprezaKażdy nastolatek kocha chodzić na imprezy, wszyscy to wiemy i chcemy to robić - takie pokolenie i takie czasy. Niezależnie... rozpocznie się 13 listopada, a nie 13-go listopada
Koncert potrwa do godz. 20, a nie koncert potrwa do 20-tej.
Liczebniki piszemy z kropką na końcu tylko wtedy, jeśli są to liczebniki porządkowe, np. 6. konferencja (szósta), 29. zjazd partii (dwudziesty dziewiąty)

Skróty

po skrócie mln nie dajemy kropki
nie ma skrótu tyś – tylko tys. (tysiąc)
nie ma oś. – tylko os. (osiedle)
skrót od minuty – min – (bez kropki, jeśli postawicie kropkę po min. to będzie to skrót od ministra!)

piszemy – zł (bez kropki) a nie PLN
piszemy funty, a nie GPB,
dolary, a nie USD

Wielkie i małe litery

Wielką literą piszemy:

na początku każdego wypowiedzenia rozpoczynającego tekst oraz na początku każdego wypowiedzenia następującego po kropce,
imiona i nazwiska ludzi, imiona własne zwierząt i drzew etc.
nazwy mieszkańców części świata (Afrykanin, Amerykanka)
Nazwy mieszkańców krajów (Polka (= obywatelka Polski), Szwajcar (= obywatel Szwajcarii)),
Tytuły czasopism i cykli wydawniczych oraz nazwy wydawnictw seryjnych
Pierwszy wyraz w jedno- i wielowyrazowych tytułach
Nazwy gwiazd, planet i konstelacji:
Jednowyrazowe i wielowyrazowe nazwy własne państw, regionów
Jednowyrazowe nazwy geograficzne i miejscowe

Cudzysłowy

Cudzysłowów używamy tylko w trzech przypadkach
1. Gdy chcemy zaznaczyć inny charakter danego słowa, np. ironiczny –
Żeby on coś zrozumiał, trzeba do niego mówić „drukowanymi literami”.
2. W tytułach filmów, książek, gazet, artykułów.
3. Gdy cytujemy fragment tekstu (ale nie jeśli to jest wypowiedź naszego rozmówcy)
Nie używamy cudzysłowów przy nazwach własnych. Piszemy kino Stokrotka, a nie Kino „Stokrotka”.

Zdjęcia

Każde zdjęcie musi mieć opis, imię i nazwisko autora.

Wzór podpisu: „Kierowca autobusu linii 56, 40-letni Andrzej Kowalski. Fot. Jan Nowak”

Zasady w zależności od typu tekstu

Wywiad

Pytanie pogrubiamy
W pytaniach słowa „Pan” i „Pani” piszemy wielką literą.
Odpowiedź w nowym akapicie, po pauzie rozpoczynamy wielką literą.
Przypisy od autora wywiadu, które są w środku tekstu, wkładamy do nawiasu i na końcu dajemy pauzę, piszemy „przyp. red.” i zamykamy nawias.

Może cię zainteresować także: Stomia nie ogranicza – niezwykłe zdjęcia stomiczki

Wypowiedzi

Rozpoczynamy od pauzy i kończymy pauzą.
Nie dajemy kropki po wypowiedzi, chyba że kończy całe zdanie.

Formatowanie

O czym pisać? Wybór tematu na artykuł, formatowanie i publikacja – poradnik

Użytkownicy w większości nie czytają całego tekstu Zamiast tego skanują go (przeskakują oczami przez najważniejsze elementy). Średnio udaje im się przeczytać ok. 20% tekstu!

Sporo osób czyta głównie śródtytuły i wyróżnione dane bo to pomaga im wstępnie zorientować się czy tekst je zainteresuje. Jaki z tego wniosek?

Należy dobrze formatować artykuły i uzupełniać je o zdjęcia: dzięki temu znacznie zwiększa się ilość informacji, jaka trafia do czytelnika.

W jaki sposób poprawnie formatować artykuł

Przede wszystkim należy:

należy pamiętać o śródtytułach
warto wyróżniać najważniejsze fragmenty (np. pogrubiając je).

Akapity

często stosować akapity (częściej niż np. w książkach). Akapit powinien zawierać jedną, konkretną myśl. Dzięki temu łatwiej skanuje się tekst, ponieważ wiemy, że poszczególne zagadnienia znajdują się w osobnych akapitach, a i łatwiej „wracać” wzrokiem po przejściu do następnej linijki.
nie rozdzielamy między wiersze tekstu imion i nazwisk oraz temu podobnych wyrażeń.
na końcu linii tekstu nie może pozostać słowo mniej niż trzy-czteroznakowe. Nie wolno więc pozostawiać spójników oraz wyrazów typu „lub”, „ale” na końcu wiersza tekstu. Należy przenieść je do następnej linii przez związanie z następnym wyrazem „twardą spacją” (kod:  )

Czego należy unikać

pokolorowanych długich bloków tekstu
należy ograniczyć używanie podkreślenia (zostało to zarezerwowane dla odnośników)
UŻYWANIA DUŻYCH LITER DLA CAŁYCH ZDAŃ

Warto także pamiętać o tym, że strony internetowe czytamy inaczej niż zwykłe książki (nie ma wielu kartek – jest za to jedna strona, którą można łatwo przewijać).

Zdjęcia

Zdjęcia są bardzo ważną częścią artykułu, zgodnie z cytatem: „jeden obraz wart jest więcej niż tysiąc słów”. Dobrze dobrana fotografia pozwala wręcz przyciągnąć uwagę czytelnika do tekstu. Dlatego warto poświęcić chwilę i zwiększyć atrakcyjność swojego tekstu.

Z poniższych stron bardzo często możesz wykorzystywać zdjęcia za darmo. Szczegółowy opis licencji na których rozpowszechniane są zdjęcia znajdziesz na dole strony.

Gdzie zdobyć zdjęcia do artykułu?

stock.XCHNG

www.sxc.hu

Działający od 7 stock.XCHNG należy do najpopularniejszych serwisów z bazą zdjęć. W lipcu 2008 roku w jego bazie znajdowało się 380 000 plików.

Licencja stanowi, że fotografie pochodzące z zasobów SXC można wykorzystywać (także w przedsięwzięciach komercyjnych) w formie cyfrowej na stronach internetowych, w prezentacjach multimedialnych, telefonach komórkowych i nagraniach video, a także w formie wydruków do materiałów reklamowych i promocyjnych, w magazynach, gazetach, książkach, broszurach, okładkach CD itp.

W tym serwisie istnieją 4 rodzaje licencji:

Standard restrictions apply (standardowa) – bez żadnych zastrzeżeń (najbardziej rozpowszechniona);
Contact for public use – należy powiadomić fotografa w przypadku wykorzystania jego zdjęcia w mediach publicznych;
Contact and credit for public use – należy powiadomić – jak wyżej – oraz podpisać wykorzystane zdjęcie imieniem i nazwiskiem, lub nickiem używanym przez autora w SXC – (ang. „credit” znaczy „podpisać” – wykorzystaną fotografię);
Written permission needed – należy przed ściągnięciem fotografii zapytać autora o zgodę na jej wykorzystanie, np. poprzez specjalny formularz w systemie.

Może cię zainteresować także: 3 imponujące letnie sałatki idealne na Twój świąteczny stół

Flickr

www.flickr.com

Flickr to bardziej serwis społecznościowy niż tradycyjna strona internetowa. Jest niemniej doskonałym źródłem zdjęć.

By nie wykorzystać zdjęcia wbrew jego licencji, najlepiej skorzystać z zaawansowanej wyszukiwarki dostępnej pod adresem: http://flickr.com/search/advanced/. Oprócz słów kluczowych można zaznaczyć tam opcję „Only search within Creative Commons-licensed content”, dzięki czemu wyszukiwarka ograniczy się do zdjęć Creative Commons. Flickr może nawet wyświetlać tylko te fotografie, które da się wykorzystywać komercyjnie lub modyfikować.

Polecamy także wyszukiwarkę http://compfight.com .

OpenPhoto

www.openphoto.net

„Wikipedia dla fotografów”. Wszystkie zdjęcia publikowane są na odmianach licencji Creative Commons.

Strona główna witryny prezentuje kategorie, takie jak Architektura czy Makrofotografia. Powyżej znajduje się chmurka najpopularniejszych tagów. W poszczególnych działach można uzyskać dostęp do plików. Warto też skorzystać z wyszukiwarki.
Uwaga! W wynikach pojawiają się rezultaty premium z zewnętrznych serwisów (te zdjęcia nie są darmowe).

Wikimedia Commons

Wszystkie grafiki ukazujące się w Wikimedii są opublikowane na którejkolwiek z wolnych licencji.

Do nas należy tylko wyszukać odpowiedniego dla nas zdjęcia. Wikimedia nie stawia żadnych dodatkowych wymogów – zdjęcie można w każdej chwili ściągnąć na twardy dysk swojego komputera i wykorzystać je później (zgodnie z zapisem licencji) do swoich celów.

Google Images

images.google.pl

Najprostsza metoda na znalezienie odpowiedniego zdjęcia to skorzystanie z wyszukiwarki Google Images. Niestety jednak, ale większości z tych zdjęć nie będziemy w stanie wykorzystać – z uwagi na prawa autorskie je chroniące.

Jest jednak metoda, która umożliwi nam odpowiednie przefiltrowanie wyników wyszukiwania. Odwiedzamy stronę http://images.google.pl i klikamy na opcję Zaawansowane wyszukiwanie grafiki. Następnie w polu Prawa używania wybieramy opcję: Oznaczone do ponownego wykorzystania w celach komercyjnych. Tak znalezione zdjęcia w większości rozpowszechniane są na licencji Creative Commons.

Licencje zdjęć

Kiedy odnajdziemy już wymarzone zdjęcie, warto upewnić się czy możemy legalnie opublikować je w swoim artykule. Poniżej znajduje się omówienie najpopularniejszych typów licencji i wymagań, jakie przed nami stawiają.

Uwaga: jeżeli zdjęcie nie jest „opatrzone” żadną licencją, nie oznacza to że możemy je dowolnie kopiować. Zgodnie z prawem, jest ono wtedy domyślnie opublikowane z zastrzeżeniem praw autorskich i możemy go użyć jedynie po udzieleniu zgody przez autora (najlepiej pisemnej).

Creative Commons

creativecommons.org

Licencja Creative Commons to narzędzie dla użytkowników, którzy potrzebują zdjęć do swoich prywatnych i zawodowych projektów. Dzięki CC autorzy mogą zrzec się przysługujących im z mocy prawa korzyści i zaoferować swoje fotografie za darmo, jednak na określonych warunkach.

Używając jednak zdjęć Creative Commons, zawsze trzeba się jednak zapoznać ze szczegółowymi postanowieniami licencji – tak aby nie złamać tych nielicznych ograniczeń, które nadal obowiązują.

Domena publiczna

Z angielskiego public domain. Jak podaje Wikipedia: „Domena publiczna to ogół twórczości (m.in. tekstów, zdjęć, muzyki, dzieł sztuki, oprogramowania itp.), do której wygasły prawa autorskie, i która jest przez to dostępna dla wszystkich i do dowolnych zastosowań bez ograniczeń wynikających z prawa autorskiego, lub która od samego początku jej powstania nie była objęta tymi prawami (np. teksty ustaw). Domena publiczna to zbiór wiedzy i twórczości stanowiący wspólny dorobek kulturowy i intelektualny ludzkości.”

Zgodnie z tą definicją wszystkie zdjęcia będące częścią domeny publicznej można wykorzystywać.

Wszelkie prawa zastrzeżone

Zdjęcia, co do których wszelkie prawa autorskie są zastrzeżone, mogą być jednak (po spełnieniu odpowiednich warunków!) wykorzystane przez nas i umieszczone jako ilustracje do naszych artykułów.

Aby uczciwie i zgodnie z prawem wykorzystać taką fotografii dla naszych celów musimy uzyskać zgodę autora na publikację. Możemy to zrobić prosząc o to indywidualnie autora.