Szlachetne spękania, technika cracle

Niekiedy znalezienie prawdziwych staroci pasujących do wystroju wnętrza jest trudne i kosztowne. Łatwiej wybrać odpowiedni współczesny przedmiot i go „postarzyć”.

Do postarzania wykorzystuje się technikę cracle (lub craquelée), co w odniesieniu do szkliwa, emalii lub farby oznacza spękanie. Za pomocą tej techniki można uzyskać efekt starej, spękanej faktury na różnych materiałach, np. na drewnie, metalu, porcelanie, tworzywach sztucznych i papierze. Bardzo chłonne podłoża trzeba wcześniej odpowiednio zagruntować. Ciekawy układ linii drobnych spękań można dodatkowo uwypuklić, pokrywając podłoże farbą w kontrastującym kolorze lub wypełniając spękania specjalnym proszkiem.

Rozróżniamy dwa rodzaje lakierów do cracle: jedno- i dwuskładnikowe, dzięki którym uzyskamy różne efekty spękań. Preparaty jednoskładnikowe dają bardzo ciekawy efekt – farba wygląda jakby odpryskiwała i łuszczyła się (dzban na zdjęciu). W tym przypadku tworzące się rysy mogą być wąskie lub szerokie w zależności od grubości warstwy farby. Lakiery jednoskładnikowe są łatwiejsze do stosowania, dlatego są polecane początkującym.

W wariancie z preparatem dwuskładnikowym przezroczystymi rysami pokrywa się jedynie lakier (żółta skrzynka na owoce na zdjęciu) – efekt popękanej porcelany. O tworzeniu się rys decyduje stopień wyschnięcia warstwy lakieru gruntującego. Powstałe rysy można wypełnić tzw. porporiną – w postaci farby lub proszku (np. firmy To Do lub Stamperia), pastą do wypełniania rys lub farbą olejną.

Technikę tworzenia siateczki spękań warto wcześniej wypróbować na niepotrzebnym kawałku materiału – musi on jednak mieć właściwości oryginału.