Isaac Bashevis Singer

()

Isaac Bashevis Singer urodził się jako Icek-Hersz Zynger w Leoncinie, niedaleko  Nowego Dworu Mazowieckiego. Jego ojciec był chasydzkim rabinem, zaś jego matka Baszewa córką rabina z Biłgoraja.

Znamy dwie daty jego urodzin 21 listopada 1902 roku oraz 14 lipca 1904 roku. Ta pierwsza najprawdopodobniej jest prawdziwa drugą zaś wymyślił sobie podobno sam Singer – w ten sposób chciał uciec od wojska. Isaac Bashevis Singer umarł 24 lipca 1991 roku w Miami na Florydzie.  Singer został nagrodzony nagrodą Nobla z dziedziny literatury za rok 1978.  Przez jakiś czas używał pseudonimu literackiego Icchok Baszewis. Pseudonim ten został utworzony od żydowskiej wersji imienia Izaak oraz imienia jego mamy Baszewy, które natomiast dostosowane zostało do warunków amerykańskich zmieniając się na Isaac Bashevis Singer. Używał również takich pseudonimów jak : Icchak Warszawski i D. Segal – pracował wtedy jako dziennikarz.

Nie tylko Izaak był pisarzem, jego starsza siostra Ester Kreitman jako pierwsza zadebiutowała w roli pisarza. Tak samo było z jego młodszym bratem –  Israel Joszua Singer,  który również był znanym pisarzem. Trzeba przyznać, że cała trójka tego rodzeństwa była bardzo utalentowana. Kochali pisać to był ich żywioł.

Rodzina Singerów w 1907 roku przeprowadziła się do Radzymina. Ojciec był tam kierownikiem miejscowej jesziwy , zaś rok później cała Rodzina przeniosła się do Warszawy – wtedy to nieoficjalnie ojciec jego objął urząd rabina  miejscowej gminy żydowskiej. W roku 1917 Singer i jego Rodzina przeprowadziła się do rodzinnego miasta matki czyli do Biłgoraja. Rodzina Singera niestety uległa rozproszeniu w wyniku działań wojennych.

W 1921 roku ojciec Singera został rabinem, wtedy to Izaak wrócił do Warszawy, gdzie postanowił wstąpić do Seminarium Rabinicznego Takemoni. Bardzo szybko zrezygnował  z tej nauki – nie odpowiadała mu ta szkoła. Postanowił wrócić do Biłgoraja i tam utrzymywał się sam. Był nauczycielem języka hebrajskiego.

To miasto miało bardzo duży wpływ na niego i na jego brata. Całe dzieciństwo jakie tam spędzili wywarło duży wpływ na ich prozę. Niestety ówczesna bieda zmusiła go do zostawienia Biłgoraja z czego był bardzo niezadowolony. Tam to rozpoczął pracę w czasopiśmie, którego redaktorem był jego brat Izrael Joszua.

Debiutował w 1925 roku  krótkim opowiadaniem Na starość o rodzinnym Biłgoraju.Pierwsza powieść „Szatan w Goraju” publikowana była w odcinkach w latach 1933-1934 w czasopiśmie Globus. Czasopismo to powstało z inicjatywy jego przyjaciela Aarona Zeitlina. Jako całość można było to dostać w roku 1935. Powieść opowiada historie Żydów ze wsi Goraj, która to znajduję się niedaleko Biłgoraja. Bieda i narastający nazizm, zmusiły go do wyjazdu z Kraju. Wraz z bratem w 1935 r. wyemigrowali do USA. Wtedy to rozstał się ze swoja życiową partnerka Rachelą (Rochl Szapiro – z którą nie miał ślubu ) i ze swoim synem Izraelem. Syn i partnerka Rachela wyjechali do Moskwy a następnie do Palestyny.

Ponownie dzięki pomocy brata osiedlił się w Stanach i dostał pracę dziennikarza. Tam to zaczął drukować powieść „Grzeszny Mesjasz”. Mimo, że szło mu bardzo dobrze popadł w depresje i zagubił się. Przez depresje zaczął opisywać swoje uczucia w autobiograficznej powieści „ Miłość i wygnanie”.

W 1940 roku poznał  Almę Halmann Wassermann, z którą dwa lata później się ożenił. Kobieta ta porzuciła dla niego swoją rodzinie – dzieci i męża  oraz całe swoje ustabilizowane życie. Była kobietą pracującą, dzięki czemu mogła utrzymać swoją nową rodzinę. Namówiła również swojego męża do powrotu do dziennikarstwa.

Singer w swojej twórczości ukazywał problemy moralne religijno-filozoficzne oraz konflikty środowisk ortodoksyjnych. W bardzo ciekawy sposób opisywał świat Żydów, a w szczególności chasydów we wschodniej Polsce. Pisarstwo było najważniejsza rzeczą jaką robił w życiu – było to Jego hobby i największa pasja jaką posiadał. Osobą,  która miała największy wpływ literacki na niego był jego brat Israel Joszua.

Pisał opowiadania dla dzieci, zajmował się publicystyką. To właśnie opowiadania były jego mocną stroną.

Najbardziej znane dzieła Singera to miedzy innymi – Szatan w Goraju, który ujrzał światło dzienne w 1935 roku, -Sztukmistrz z Lublina z1960roku, -Niewolnik z1962roku, -Dwór z1967 roku, -Wrogowie z1972 roku, -Pokutnik (1974), -Król Pól z1989 roku oraz -Krótki piątek, -Śmierć Matuzalema,-Szumowiny -wspomnienia w tomach Miłość i wygnanie z 1984 roku, Urząd mojego ojca z 1966 roku oraz Urząd mojego ojca – kolejne opowiadania oraz -Golem z 1969 roku, które zostało wydane w języku jidysz oraz w 1982 roku w języku angielskim.

Bibliografia :

  1. Biłgoraj czyli Raj – Rodzina Singerów i świat, którego już nie ma, Wydawnictwo UMCS w Lublinie, pod red. Moniki Adamczyk – Garbowskiej oraz Bogusława Wróblewskiego.
  2. Miłość i wygnanie, Izaak Baszewis Singer.
  3. Internet

Jak oceniasz ten materiał?

Kliknij na gwiazdkę, aby zostawić swoją ocenę

Średnia ocena / 5. Liczba głosów:

Jak dotąd brak głosów! Oceń ten post jako pierwszy.

Ikonoklazm

Poprzedni wpis

Jadwiga Rudnicka

Następny wpis
Wiedzo Znawca
Redaktor z rzemiosłem w ręku na co dzień szef kontroli jakości w kuchni, serwujący wykwintne dania. W niedalekiej przyszłości planuje zrealizować młodzieńcze marzenia i napisać coś więcej niż artykuł 📖

Komentarze - masz coś do napisania? Zostaw proszę informacje.