Głodówka

()

Głodówka, jak wiadomo, polega na całkowitym odstawieniu pokarmów na określony czas i przyjmowaniu tylko płynów. Dzięki temu organizm ma się oczyścić z toksyn i złogów – nie mając świeżych dostaw pokarmu przerzuca się na to, co mu zostało w zapasie, czyli na cały odłożony gruz.

Proces oczyszczania w głodówce ma swoje procesy:
– pierwsze spalają się zapasy glikogenu w wątrobie;
– na stół wchodzą dalej tłuszcze oraz białka;
– później organizm rozpoczyna syntezę glukozy na drodze glukoneogenezy, w której wykorzystywane są zgromadzone w organizmie aminokwasy;
tłuszcze spalają się w procesie ß-oksydacji;
– w czasie dłużej trwającej głodówki zwiększa się spalanie aminokwasów pochodzących z rozkładu białek krwi i tkanki mięśniowej;
– pojawia się ryzyko wystąpienia hipoglikemii;
– tężeją ciała ketonowe (co może prowadzić do kwasicy ketonowej).

Źle przeprowadzona Głodówka doprowadzić może do chorób, dlatego nie wskazana jest histeria i fanatyzm. Należy przeprowadzać ją koniecznie pod okiem lekarza.

Głodówka nie jest dobrym sposobem na odchudzanie, gdyż podczas jej trwania, następuje zwolnienie procesu spoczynkowej przemiany materii, czyli utrzymanie odpowiedniej temperatury ciała, żeby utrzymać w organizmie najważniejsze funkcje życiowe. Organizm przestawia się na oszczędzanie energii, dlatego po zakończeniu głodówki następuje efekt jo-jo i wszystkie zrzucone kilogramy wracają na swoje miejsce, a nawet ich przybywa więcej niż było przed poszczeniem.

Głodówkę mogą przeprowadzać tylko i wyłącznie osoby zdrowe. Gdy przestajemy dostarczać organizmowi pożywienia, spada poziom cukru we krwi i obniża się ciśnienie tętnicze. Wzrasta także ilość białych krwinek, a to powoduje powstawanie infekcji. Szczególnie niebezpieczna jest dla cukrzyków, gdyż może dojść do hipoglikemii. Niewskazana jest także dla kobiet w ciąży, dzieci i młodzieży oraz dla ludzi starszych.

Stosować głodówki nie powinny także osoby mające problem z sercem, tarczycą, nerkami, wątrobą, układem oddechowym, cierpiące na awitaminozę, bulimię, anoreksję, nowotwory, choroby zakaźne, depresję, choroby genetyczne.

Nie ma lekko.

Mogą pojawić się zaburzenia hormonalne. Może pojawić się stłuszczenie wątroby. Może dojść do kamicy żółciowej w wyniku zmniejszenia wytwarzanych kwasów żółciowych. Może dojść do kwasicy ketonowej, spowodowanej słabym spalaniem tłuszczy, co doprowadzić może do generalnego zatrucia organizmu. Może dojść do zaburzeń pracy jelit (martwica) i serca (częstoskurcz).

Zatem powtórzyć należy jeszcze raz: skontaktujmy się z lekarzem, który pomoże ocenić, czy nasz organizm może poradzić sobie z rewolucją, jaką jest dla niego Głodówka.

Czym jest głodówka lecznicza?

Metoda leczenia głodem jest rezultatem doświadczeń stuleci, nawet tysiącleci, także obserwacji i badań naukowych. Jest najstarszym, najprostszym i najskuteczniejszym sposobem leczenia wielu schorzeń. Dużo bezpieczniejszym niż stosowanie leków, gdyż usuwa przyczynę choroby a nie ma działań ubocznych. Daje znakomite rezultaty w leczeniu schorzeń tzw. nieuleczalnych. Działa szybko, skutecznie, ma najszersze spektrum działania leczniczego. Jest to radykalny proces leczenia, starszy niż jakakolwiek inna metoda. Głodówka była stosowana od czasu pojawienia się życia na ziemi. Pozwala odzyskać zdrowie i uwolnić się od brania leków. To naturalna i nieinwazyjna metoda, na jaką stać każdego, gdyż nie wymaga żadnej aparatury ani leków.

Tam, gdzie współczesna medycyna zwiodła, rezultaty leczenia głodem mogą zadziwić lekarzy. Pacjenci w krótkim czasie pozbywają się poważnych schorzeń, często uważanych za nieuleczalne. Mogą odstawić leki, które brali przez długi czas, nawet uniknąć operacji, która była im polecana jako jedyna w leczeniu ich schorzenia. Mogą prowadzić życie wolne od bólu, zależności od leków i lekarzy. Mogą normalnie żyć.

Leczenie głodówką to naturalny, fizjologiczny proces.

Głodując, dajemy organizmowi najlepsze warunki do samoleczenia. Dajemy odpoczynek dla układu pokarmowego, układu krążenia, oddechowego, nerwowego. Odpoczynek daje możliwość odbudowy uszkodzonych struktur.

Leczenie głodem nie daje objawów ubocznych. Głodówka pomaga choremu narządowi tak samo jak pozostałym. W ten sposób, lecząc jedną chorobę, leczymy również inne, cały organizm. W leczeniu metodami konwencjonalnymi objawy uboczne czasem są groźniejsze od leczonej choroby. W przypadku źle postawionej diagnozy, również nie grozi żadne niebezpieczeństwo. Odzyskujemy zdrowie metodą najbezpieczniejszą, najskuteczniejszą i najprostszą.

Głodowanie było stosowane przez człowieka od początku jego istnienia. Wojny oraz klęski spowodowane powodzią, suszą, trzęsieniami ziemi, mrozem, pozbawiały okresowo pożywienia całe populacje, zmuszając do głodowania. Głodówka od zawsze była stosowana w celach leczniczych. Dla człowieka, podobnie jak dla zwierzęcia, naturalne jest niejedzenie podczas choroby.

Jak oceniasz ten materiał?

Kliknij na gwiazdkę, aby zostawić swoją ocenę

Średnia ocena / 5. Liczba głosów:

Jak dotąd brak głosów! Oceń ten post jako pierwszy.

Zespół jelita drażliwego

Następny wpis
Wiedzo Znawca
Redaktor z rzemiosłem w ręku na co dzień szef kontroli jakości w kuchni, serwujący wykwintne dania. W niedalekiej przyszłości planuje zrealizować młodzieńcze marzenia i napisać coś więcej niż artykuł 📖

Komentarze - masz coś do napisania? Zostaw proszę informacje.