Festiwal Woodostock

()

Festiwal Woodostock – festiwal muzyczny, który odbył się w dniach 15, 16, 17 i 18 sierpnia 1969 r. w miejscowości Bethel koło Nowego Jorku. W ciągu tych kilku dni wystąpiło trzydziestu dwóch wykonawców, których słuchało ponad 500 tys. ludzi. Woodstock stał się symbolem pokolenia dzieci kwiatów, popkulturowym hasłem, jednym z najważniejszych wydarzeń w historii rocka, można również śmiało powiedzieć, że był największą manifestacją muzyczną świata…

Pomysł

Pomysł zorganizowania festiwalu zrodził się bardzo spontanicznie. Stało za nim czterech młodych ludzi. Dwóch z nich to Michael Lang menedżer oraz organizator dwudniowego festiwalu Miami Pop w 1968 r., oraz Artie Kornfeld, wicedyrektor Capitol Records. Razem chcieli zbudować studio nagraniowe w miasteczku Woodstock. Szukając funduszy na realizację swoich planów zgłosili się do John’a Roberts’a i Joel’a Rosenman’a. Roberts odziedziczył 250 tys. dolarów po dziadku, które sukcesywnie pomnażał na Wall Street. Natomiast Rosenman pochodził z bogatej rodziny. Poznali się w 1966 r. na polu golfowym. Rok później postanowili stworzyć serial komediowy o dwóch bogaczach, którzy z nudów realizują najdziwniejsze pomysły. Aby nie zabrakło im tematów do odcinków dali ogłoszenie w „New York Times” i „Wall Street Yournal o treści: Młodzi ludzie z nieograniczonym kapitałem szukają interesujących propozycji biznesowych. Po przeczytaniu takiej informacji Lang i Kornfeld wiedzieli już do kogo się zgłosić o fundusze na ich studio. Już po pierwszym ich spotkaniu postanowiono jednak zorganizować festiwal muzyczny. Do tej pory nie ma jednej wersji wydarzeń, kto z nich zaproponował zmianę inwestycji. Planowany festiwal miał być największym z do tej pory organizowanych. Liczono na 50 tysięczną publiczność. Tak narodziła się spółka Woodstock Ventures, która miała zająć się przygotowaniem imprezy, której pełna nazwa brzmiała Woodstock Music & Art Fair, An Aquarian Exposition.

Przygotowania

Początkowo festiwal miał odbyć się w miejscowości Wallkill (nigdy nie brano pod uwagę Woodstock). Następnie ustalono kolejne kwestie formalne. Początek festiwalu na 15 sierpnia. Ceny biletów: 8 dolarów – 1 dzień, 14 dolarów- 2 dni, 18 dolarów – 3 dni. W maju rozpoczęto reklamowanie wydarzenia w takich pismach jak „Village People”, „Rolling Stone”, „New York Times” i „Times Herald-Record”. Rozpoczęto rozmowy z artystami i podpisywanie kontraktów. Jako pierwsi zgodzili się członkowie Jefferson Airplane. Wymyślono również hasło festiwalu: 3 dni pokoju i muzyki. Tymczasem mieszkańcy Wallkill byli coraz bardziej zaniepokojeni wizją zbliżającej się imprezy. Ostatecznie 2 lipca władze miasta wypowiedziały umowę. Sytuację uratował Elliot Tiber, który posiadał upadający hotel w miejscowości Bethel. W festiwalu widział szansę na ratunek swojego biznesu. Niestety nie posiadał wystarczającej ilości ziemi. Skontaktował się więc z sąsiadem Maxem Yasgurem, który po pertraktacjach podpisał umowę z Woodstock Venture. Na początku sierpnia ruszyły prace nad infrastrukturą. 12 sierpnia zaczęła gromadzić się już publiczność choć nie wszystko jeszcze było przygotowane.

Dzień I

Liczba napływających miłośników muzyki przerosła oczekiwania organizatorów. Brak budek, w których można byłoby kupić bilety (nie zdążono je na czas rozstawić) oraz pokaźna liczba osób, które weszły bez nich, sprawiły że Lang postanowił ogłosić, że festiwal jest darmowy. To sprawiło, że liczba zainteresowanych wzrosła jeszcze bardziej. Drogi dojazdowe zostały całkowicie zablokowane przez porzucone samochody osób udających się na miejsce festiwalu. Korki sięgały 40 kilometrów. Jak głosi legenda mimo utrudnień z dojazdem nikt nie użył w tym czasie klaksonów.

Tak jak zaplanowano piątkowe koncerty były w klimatach folk rockowych. Pierwszy na scenę wyszedł Ritchie Havens o godz. 17:07. Po jego prawie trzy godzinnym występie (nie mógł zakończyć wcześniej, ponieważ na miejscu nie było nikogo innego, kto powinien zagrać w tym dniu) swoje przemówienie, pełne wiary i nadziei w młode amerykańskie pokolenie, wygłosił Swami Satchidananda. Po jego ciepłych słowach kontynuowano koncerty. Około północy zaczęło padać… Pierwszy dzień festiwalu zakończył występ Joan Baez.

Lista zespołów wg. kolejności pojawiania się na scenie (tworząc listę opierałem się na artykule Jordana Babuli z Teraz Rock oraz Wikipedii hiszpańskiej, francuskiej i włoskiej. Stwierdzenia w nawiasach odnoszą się do wersji z polskiej i angielskiej Wikipedii):

1-Richie Havens

wystąpienie Swami Satchidananda

2-Country Joe McDonald (nie występuje)

3-John Sebastian (nie występuje)

4-Sweetwater

5-Incredible String Band

6-Bert Sommer

7-Tim Hardin

8-Ravi Shankar

9-Melanie

10-Arlo Guthrie

11-Joan Baez

Dzień II

Drugi dzień festiwalu zaczął się od organizacyjnych kłopotów. Służby sanitarne zagroziły zamknięciem imprezy. Dlatego o godz. 8 rano organizatorzy wezwali publiczność do posprzątania terenu. Zaczęło brakować jedzenie. Love for food która miała zając się zaopatrzeniem z braku pieniędzy chciała wycofać się ze współpracy. Dodatkowo ulice były zablokowane dla transportu. Na szczęście z pomocą przyszła lokalna gmina żydowska, która przygotowała żywność, a tę zrzucano z helikopterów dla zgromadzonych. Tego dnia wystąpili znani i popularni wykonawcy tacy jak Janis Joplin, Grateful Dead czy The Who, ale także ci dla których wielka kariera dopiero się zaczynała jak Carlos Santana.

Lista zespołów:

1-Quill

2-Keef Hartley Band (wg. polskiej i angielskiej Wikipedii przed Santaną wystąpili Country Joe McDonald i John Sebastian)

3-Santana

4-Canned Heat

5-Mountain

6-Janis Joplin (wg. angielskiej Wiki: Grateful Dead)

7-Sly & the Family Stone (wg. angielskiej Wiki: Creedence Clearwater Revival)

8-Grateful Dead (wg. angielskiej Wiki: Janis Joplin)

9-Creedence Clearwater Revival (wg. angielskiej Wiki: Sly & the Family Stone)

10-The Who

11-Jefferson Airplane

Dzień III

Władzom coraz mniej podobało się to, co działo się w Bethel. Gubernator Nelson Rockefeller uznał, że teren festiwalu nawiedziła klęska żywiołowa. W takiej sytuacji rząd powinien wysłać gwardię narodową. Sprawą tą zajął się John Morris, jeden z organizatorów, który nie tylko odwiódł gubernatora od zakończenia imprezy, ale także namówił by wojskowymi helikopterami dostarczyć jedzenie oraz leki. Muzyczną część dnia rozpoczął Joe Cocker i jego The Grease Band. Tym występem zagwarantował sobie drogę do sławy. Pod koniec występu Cockera zaczęło padać, aż w końcu deszcz przerodził się w obfitą burzę. Odwołano koncerty na czas ulewy. Publiczność jednak nie dała za wygraną i podpuszczana przez Barry’ego Melona z Country Joe And The Fish skandowała energicznie: No rain! Około godziny 18:00 rozpoczęto dalszą cześć występów. Woodstock zakończył, zgodnie ze swoim życzeniem zakontraktowanym w umowie, Jimi Hendrix. Swój występ rozpoczął o 4:30 rano w poniedziałek. Hey Joe był ostatnim zagranym utworem podczas tych 3 dni pokoju i muzyki.

Lista zespołów:

1-Joe Cocker

2-Country Joe and the Fish

3-Ten Years After

4-The Band

5-Blood, Sweat and Tears

6-Johnny Winter

7-Crosby, Stills, Nash & Young

8-Paul Butterfield Blues Band

9-Sha-Na-Na

10-Jimi Hendrix

Podsumowanie, znaczenie i wpływ

Festiwal Woodstock kosztował organizację 2,4 miliona dolarów. Tylko połowę tej sumy pokryły wpływy z biletów. Woodstock Venture musiała ogłosić bankructwo. Podczas festiwalu zmarło trzy osoby. Dwie z powodu przedawkowania narkotyków, jedna – Raymond Mizak – został przejechany przez traktor śpiąc w namiocie – jak pisze Jordan Babula (Mariusz Herma podaje natomiast, że jedna osoba umarła na skutek przedawkowania, a druga spadła ze sceny). Odnotowano naruszenia prawa w postaci posiadania narkotyków lub wkraczania na prywatne posesje. (Odnotowano trzy poronienia – M.H.) Nie odnotowano natomiast żadnych aktów kradzieży czy przemocy.

Woodstock choć nie był pierwszym tego typu festiwalem to bez wątpienia odmienił świat muzyki jak i organizacji tego typu imprez m.in. wprowadził kulturę backstage passów.

Choć na Woodstock nie wystąpiło wiele zespołów, które święciły wtedy triumfy jak The Beatles, The Rolling Stones, czy The Doors to muzyczny program festiwalu był i tak niesamowity. Pojawiły się zespoły, które były w swojej szczytowej formie, jak The Who czy Joan Baez, którzy jak pokazała przyszłość powoli odchodzili z czołówki najlepszych. Dla innych był największym sukcesem jak dla Ritchie’ego Havens’a. Niektórym otworzył drzwi do światowej sławy żeby wymienić tylko Carlos’a Santanę czy Joe’a Cocker’a.

Wielokrotnie próbowano powrócić do Woodstock’u organizując mniej lub bardziej udane jego edycje przypadające w okrągłe rocznice. W 1979 r. w Madison Square Garden, w 1989 r. w tym samym miejscu co pierwszy festiwal, oraz w 1994 r. i 1999 r. Te próby powrotu to świetności roku 1969 są największym dowodem jak ważnym i znaczącym był festiwal nie tylko dla pokolenia, które brało w nim udział. Jednak żadne rocznicowe jego wznowienia nie były tak niesamowitym wydarzeniem. Warto w tym miejscu zacytować słowa piosenki Marka Piekarczyka „Woodstock”:

Zdarzyło się to tylko jeden raz

I nie powtórzył tego nikt,

Ze Ameryki najpiękniejszy kwiat

W to jedno miejsce przygnał wiatr

Również w Polsce czuć echo woodstockowej epoki w formie nazwy festiwalu organizowanego przez Jurka Owsiaka, czyli „Przystanku Woodstock”

Wydawnictwa muzyczne i albumy muzyczne:

1. Woodstock: Music from the Oryginal Soundtrack And More. Atlantic (1970)

2. Woodstock 2. Atlantic (1971)

3. Woodstock Diary. Atlantic (1994)

Filmy:

1. Woodstock (AKA Woodstock 25th Anniversary Edition / Woodstock, 3 Days of Peace & Music) (1970) w reż. Michael Wadleigh

Bibliografia:

 

1. J. Babula. Woodstock ’69. Purpurowa Mgła. [W:] Teraz Rock nr 8 (78) sierpień 2009

2. www.filmweb.pl hasło Woodstock: http://www.filmweb.pl/f95634/Woodstock,1970 [stan na dzień 2 września 2009 r.]

3. M. Herma. Bez Woodstock nie byłoby Obamy. [W:] http://www.przekroj.pl/kultura_muzyka_artykul,5184,2.html [stan na dzień 2 września 2009 r.]

4. J. Szubrycht. Krótka historia letnich festiwali muzycznych. [W:] http://przekroj.pl/kultura_muzyka_artykul,5108.html [stan na dzień 2 września 2009 r.]

5. Wikipedia [stan na dzień 2 września 2009 r.]:

http://en.wikipedia.org/wiki/Woodstock_Festival

http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_performances_and_events_at_Woodstock_Festival

http://pl.wikipedia.org/wiki/Festiwal_w_Woodstock

http://it.wikipedia.org/wiki/Festival_di_Woodstock

http://fr.wikipedia.org/wiki/Festival_de_Woodstock

http://fr.wikipedia.org/wiki/Chansons_jou%C3%A9es_%C3%A0_Woodstock

http://es.wikipedia.org/wiki/Festival_de_Woodstock

6. http://www.woodstockstory.com/ oraz kanał na serwisie YouTube: http://www.youtube.com/user/WoodstockStory

Jak oceniasz ten materiał?

Kliknij na gwiazdkę, aby zostawić swoją ocenę

Średnia ocena / 5. Liczba głosów:

Jak dotąd brak głosów! Oceń ten post jako pierwszy.

Źródła polskiego feminizmu

Poprzedni wpis

Ludwik Fleck

Następny wpis
Wiedzo Znawca
Redaktor z rzemiosłem w ręku na co dzień szef kontroli jakości w kuchni, serwujący wykwintne dania. W niedalekiej przyszłości planuje zrealizować młodzieńcze marzenia i napisać coś więcej niż artykuł 📖

Komentarze - masz coś do napisania? Zostaw proszę informacje.