Ciało Astralne

()

Ciało Astralne

Ciało Astralne – Otoczone wielobarwną aurą, zbudowane z materii o wiele subtelniejszej niż materia fizyczna ciało człowieka, które formą i kształtem może przypominać ciało fizyczne i w taki sposób przedstawia się jasnowidzowi.
Każdy człowiek dysponuje ciałem astralnym, choć nie zawsze jest to równoznaczne z świadomością jego posiadania, czerpania korzyści i umiejętnością kontrolowania Najprościej ujmując Ciało Astralne jest siedliskiem uczuć, namiętności, pragnień i emocji. Pojęcie ciała astralnego charakterystyczne jest dla religii buddyzmu, w religii katolickiej natomiast za poniekąd tożsamy można uznać termin „dusza”.

Ludzie o mało rozwiniętym ciele astralnym w sposób świadomy żyją tylko za pośrednictwem ciała fizycznego, kiedy ono śpi nie są w stanie zapamiętać wielu faktów z życia ciała astralnego. Natomiast u człowieka o rozwiniętym ciele astralnym (czyli wyższym poziomie intelektualnym i moralnym) życie podczas snu jest aktywne i pożyteczne, jego świadomość jest nieprzerwana a egzystencję wyróżnia ciągłość.

Znajomość ciała astralnego wykracza poza zakres wiedzy dostarczanej nam przez zmysły fizyczne. Poznanie istoty ciała astralnego, jako narzędzia uczuć i pragnień, ułatwiłoby zrozumienie mechanizmów kierujących psychiką ludzką. Świat astralny nie jest osobnym miejscem w przestrzeni, lecz pewnym stanem istnienia przyrody, a budowę jego materii wyróżnia siedem stopni subtelności materii astralnej, odpowiadających siedmiu stanom skupienia materii fizycznej (płynny, gazowy, eteryczny, nadeteryczny, poatomowy, atomowy). Nie mają one określonych nazw, więc odpowiadają kolejnym cyfrom w zależności od poziomu subtelności, (od najbardziej do najmniej subtelnych) lub określa się je używając odpowiedników nazw stanów skupienia materii fizycznej. Materia astralna przenika materię fizyczną, a zarazem stanowi jej odpowiednik, powodując, że każdy byt świata astralnego i fizycznego zajmuje w przestrzeni to samo miejsce, nie przeszkadzając sobie nawzajem, a każdy stan skupienia tej pierwszej przenika odpowiednia odmiana drugiej.

Ciało Astralne zbudowane jest z każdego stopnia skupienia materii astralnej. W zależności od intelektualno-moralnego rozwinięcia człowieka jego ciało może być zbudowane z mniej, lub bardziej subtelnych odmian owych stanów skupienia materii, co powoduje, że ludzie o niższym poziomie odznaczają się ordynarnym wizualnie ciałem astralnym, o gęstych konturach i ciemnej barwie. Natomiast w miarę jak poziom rośnie zwiększa się również Ciało Astralne, kontury nabierają łagodniejszej formy, co nadaję ogólny wyraz świetlistości ciała.

Ciało Astralne nie tylko przenika ciało fizyczne, ale również tworzy wokół niego aurę, rozprzestrzeniając się dookoła, we wszystkich kierunkach (choć zdecydowana większość cząsteczek skupiona jest jednak w obrębie ciała fizycznego), i tak podobnie jak wcześniej w zależności od rozwinięcia człowieka promienie rozprzestrzeniają się (czyli wychodzą poza kontury ciała fizycznego) na większą lub mniejszą odległość (analogicznie im większy poziom, tym dalszy zasięg promieni).

Każdy przedmiot fizyczny posiada swoje Ciało Astralne, o dokładnie takim samym wizualnym odpowiedniku centralnej jego części. W przypadku rzeczy materialnych, usunięcie jakiegoś ich elementu powoduje rozpad odpowiednich cząsteczek materii ciała astralnego. Natomiast u organizmów żywych, pozbawienie jednego z elementów ciała (poprzez np. amputację) nie powoduje podobnej utraty tej samej części ciała astralnego, lecz stopniowe gromadzenie się jego cząsteczek w okaleczonym człowieku.

Ciało Astralne zużywa się, podobnie jak ciało fizyczne starzeję. Tak jak w ciele fizyczny mają miejsce procesy trawienne, tak Ciało Astralne wymienia swoje cząsteczki na nowe, czerpiąc je z atmosfery. Ciało Astralne jest wielobarwne, a same barwy zróżnicowane pod względem wartości estetycznej w zależności od noszonych w sobie uczuć i namiętności. Dokładne odtworzenie tych barw nie jest możliwe, można jednak próbować wizualizować ich kolor za pomocą znanej nam oktawy barw. Oto kilka przykładów nazw i opisów barw, pochodzących z wykazu głównych barw ciała astralnego :

Jasna gumiguta- jest cechą człowieka wyższego typu

Żółta pierwiosnkowa- oznacza intelekt oddany sprawom ducha

Świetlista liliowo- błękitna, której z reguły towarzyszą złote gwiazdki- oznacza najwyższe uduchowienie i najszlachetniejsze duchowe dążenia

Błękitno-zielona, blada i świetlista- jest wyrazem głębokiej sympatii i współczucia, połączonych z zdolnością doskonałego przystosowywania się, którą mogą dać tylko te barwy

Szkarłatny obłok- drażliwość, skłonność do irytacji

Świetlisty szkarłat na normalnym tle aury- szlachetne oburzenie

Czerwonokrwista i posępnoczerwona- nieomylny, choć trudny do opisania kolor, oznaczający zmysłowość

Ultrafioletowa- charakteryzuje wyższy i czystszy rozwój psychicznych zdolności.

Barwy są wyrazem czystej postaci uczuć, lecz z racji tego, że ludzie uczucia często mieszają, tak też dzieje się z ich barwami, są więc wielobarwni. W zależności od kategorii doznawanych emocji barwy znajdują swoje odpowiednie miejsce w poszczególnych częściach ciała. Ponieważ zyskujemy je w miarę rozwoju osobowości, Ciało Astralne dziecka jest zazwyczaj białe lub niemalże bezbarwne. Można wyróżnić 3 typy człowieka w zależności od pewnych charakterystycznych cech wynikających z analizy barw jego ciała astralnego . Mianowicie :

Typ człowieka pierwotnego(dzikiego)- występuje u niego przewaga zmysłowości, chytrości, podstępności, egoizmu i chciwości. Ciemnoszkarłatne plamy oznaczają skłonność do gwałtownych wybuchów gniewu; śladów uczuć miłości i przyjaźni jest bardzo mało, a ślady intelektu i pobożności są najniższego rzędu. Kontury ciała są nieregularne, barwy rozmazane, ciężkie i gęste. Całe ciało robi wrażenie chaotycznego, skłóconego i nieopanowanego;

Człowiek przeciętny- jeszcze przeważa u niego zmysłowość, choć jest jej znacznie mniej niż u człowieka pierwotnego; króluje także egoizm i nadal występuje skłonność do oszustw dla osiągnięcia osobistych korzyści, chociaż zielona barwa zaczyna ulegać podziałowi na dwa wyraźne odcienie, świadczące, iż chytrość i przebiegłość przeistaczają się stopniowo w zdolność stosowania. W dalszym ciągu zaznacza się skłonność do gniewu, ale uczucie przyjaźni i pobożności oraz intelekt są silniejsze i w wyższym stadium rozwoju. Na ogół barwy są bardziej zdecydowane i jaśniejsze, choć żadna z nich nie jest w pełni zdecydowana. Zarysy ciała astralnego są lepiej zaznaczone i regularniejsze;

Człowiek rozwinięty- Prawie całkowicie zanikły u niego niepożądane cechy; u szczytu ciała znajduje się pasmo barwy fioletowej, świadczące o obecności aspiracji duchowych. Nad głową i dookoła niej występuje świetlisty obłok barwy żółtej, oznaczającej intelekt. Nieco niżej znajduje się szerokie pasmo błękitu pobożności, jeszcze niżej w poprzek tułowia jaśnieje szersze pasmo różowej barwy przyjaźni i miłości, a w dolnej części widoczna jest duża ilość zieleni, oznaczająca zdolność przystosowania się i sympatię. Barwy są jasne, świetliste i rozłożone w wyraźne pasma, całość natomiast stwarza wrażenie ładu i doskonałego opanowania.

-Intensywne przeżycia mogą powodować chwilowe zmiany w odcieniach barw ciała astralnego, bądź zmieniać je całkowicie. Np. u przeciętnego człowiek stan zakochania powoduje tak diametralne zmiany w ciele astralnym, że trudno rozpoznać, iż należy ono do tej samej osoby. Mianowicie znikają wszystkie barwy egoizmu, skąpstwa i oszustwa, dolna część owalu wypełnia się zwierzęcymi namiętnościami, które się rozwijają. Zielona barwa (chęć przystosowania) zostaje zastąpiona barwami zazdrości, co powoduje niekiedy szkarłatne błyski gniewu. Szkarłat wypełnia również górną część owalu, co powoduje, że przez długi czas ciało jaśnieje. Ciało staje się świetliste co jest wyrazem intensyfikacji życia w pewnych sferach. Ponadto poprawia się intensywność błękitu samo oddania i pobożności, na szczycie pojawia się fiolet(możliwość bezinteresownego reagowania na prawdziwie wzniosły ideał). Chwilo zanika natomiast barwa intelektu…

Ciało Astralne posiada trzy podstawowe funkcje:

1. Umożliwia powstawanie uczuć oraz wrażeń.

Życie w człowieku przejawia się poprzez ciało fizyczne, eteryczne, jego siłę życiową (pranę) oraz pragnienia (kamę). Kama, to życie przejawiające się w ciele astralnym i przez nie uwarunkowane. Odpowiada za nasze pragnienia i rodzaje odczuwania. Mieści w sobie wszystkie żądze i namiętności, przedstawia się ją również jako inny aspekt atmy(woli), w jej zdetronizowanej formie. Kama ponadto przekształca wibracje powstałe na skutek bodźców zewnętrznych oddziaływujących na ciało człowieka przekazywanych za pomocą prany, w wrażenia.

2. Tworzy pomost pomiędzy umysłem a materią fizyczną.

Kiedy przekazany do wnętrza za pośrednictwem pany bodziec, dzięki kamie staję się wrażeniem, zostaje postrzeżony przez manas, czyli umysł. Wynika z tego, że bez pomocy ciała astralnego nie byłoby możliwe przenikanie do umysłu człowieka czynników zewnętrznych, czyli jakikolwiek kontakt świata zewnętrznego z ludzkim umysłem nie miałby miejsca.

3. Spełnia rolę samodzielnego narzędzia świadomości i działania.

– W stanie zwykłej świadomości możemy pobudzić zmysły ciała astralnego do działania,
– podczas snu, Ciało Astralne oddzielając się od fizycznego jest w stanie swobodnie poruszać się w swojej sferze,
-mamy możliwość opuszczenia ciała fizycznego i przeniesienia się w sferę astralną, bez przerwania świadomości,
-istnieje życie ciała astralnego, po śmierci fizycznego.

Życie ciała fizycznego kształtuje Ciało Astralne, w nim Np. znajdują się określone organy- czakry, których nazwy odpowiadają ich umiejscowieniu w ciele fizycznym (Np czakra serca, czy czakra wierzchołka głowy). Pożywianie się nieczystym pokarmem wpływa na stopień czystości ciała astralnego Np. mięsna dieta zasila wszystkie niepożądane elementy i namiętności niższych sfer, a wówczas Ciało Astralne niższego typu (czyli skonstruowane z mniej subtelnej materii) będzie łatwiej ulegało pokusom i namiętnością za pośrednictwem ciała fizycznego.

Istnieją pokarmy, które nie są zalecane do spożycia przy dbałości o rozwój ciała astralnego, należą one do grupy tamasu (pokarmy ciężkie) Mianowicie: artykuły spożywcze będące w stanie rozkładu, alkohole. Natomiast pokarmy z tendencją do wzrostu (czyli zboża, owoce) nadają się do budowy wrażliwego i silnego ciała. Ponad to na nieczystość ciała niewątpliwy wpływ ma tytoń(zabija wrażliwość ciała przez uspokajanie nerwów) i inne środki odurzające, a spożywanie alkoholu i mięsa dodatkowo powoduje przyciąganie do swojego ciała astralnego osób sympatyzujących w zapachu krwi, które narzucają jej własne myśli, pożądania i uczucia przyczyniając się do powstania otaczającej aurę ciała astralnego powłoki niepożądanych istot. Istoty te (zwane elementerami) starają się znaleźć zaspokojenie tych samych namiętności, w których grzęzły posiadając ciało fizyczne.

W kwestii higieny osobistej niezwykle ważna jest dbałość o czystość nóg i rąk, ponieważ przez te kończyny łatwo wydzielają się emanacje. Kolejnym pożądanym czynnikiem w fizycznym życiu człowieka są podróże. Z racji różnorodności wpływów eterycznych i astralnych związanych z każdym miejscem dostarczają one dodatkowych korzyści ciału astralnemu. Generalizując można stwierdzić, iż wszystko co ma dodatni wpływ na fizyczne zdrowie człowieka, tak samo wpływa na stan i kondycje ciała astralnego.

Istnieją sposoby, by walczyć z nieczystymi pragnieniami i myślami. Jednym z nich jest talizman. Naładowany czystymi myślami, które w astralnej materii wyrażają się wibracjami o określonej prędkości będzie w stanie zwalczyć każdą brudną myśl. Niektóre przedmioty z swej natury są już talizmanami lub amuletami. Są tą min kamienie szlachetne. Jeśli chcemy więc, by przedmiot taki słusznie czynił swoją rolę musimy wybrać kamień, którego naturalne wibracje pozostają w dysharmonii z tonem nieczystych myśli.

Naturalnymi talizmanami są również przedmioty o intensywnych zapachach(Np. żywica, używana jest do wyrobu kadzideł, ponieważ sprzyja pobożnych uczuciom i duchowym refleksjom), lecz nie ordynarnych (Np. piżmo) bowiem te sprzyjają rozwojowi zmysłowości.

Wszystkie przedmioty znajdujące się w otoczeniu człowieka nasycone są jego myślami i uczuciami, co w momencie bezpośredniego kontaktu z nimi wywołuje w nas podobne myśli i uczucia. Takie „nasączone” daną osoba przedmioty również mogą pełnić funkcję talizmanu w momencie ofiarowania ich osobie, z którą łączy nas bliska więź emocjonalna(Np. przyjaciel). Tak jak za każdym razem chcąc wykonać pracę fizyczną człowiek posługuje się swoim ciałem fizycznym i jak za każdym razem myśląc, czyni to za pośrednictwem ciała mentalnego tak też za każdym razem, gdy ogarnie go jakieś uczucie i pragnienie posługuje się swoim ciałem astralnym. Ciało Astralne w przeciągu swojego życia przyswaja sobie pewne schematy zachowań, czy uczuć, które potem niejednokrotnie powtarza.

Wytworzenie przez Ciało Astralne negatywnie nacechowanego uczucia i ilość zużytej na tę czynność energii nie równoważy się z ilością energii zużytej na wytworzenie uczucia pozytywnego. Mianowicie włożenie takiej samej ilości wysiłku w wytworzenie uczucia pozytywnego, co negatywnego daje dużo gorsze efekty. Dzieje się tak ponieważ wywoływanie uczuć jest wynikiem wytworzenia wibracji materii astralnej a tak jak wiadomo, składa się z bardziej i mniej subtelnych sfer. Zatem wywołanie uczucia negatywnego wiąże się z wprawieniem w wibracje materii grubszej niż ta, służąca do uzyskania uczuć pozytywnych. Dzięki temu człowiek (nawet nieświadomy) ma większe szanse, by wciąż się rozwijać.

Życie umysłu to ostatni czynnik wpływający na życie astralne człowieka w normalnym stanie świadomości. Działalność umysłu ma duży wpływ na to, co dzieje się z ciałem astralnym z dwóch przyczyn. Mianowicie manas (wspomniana wcześniej mentalna materia) ponieważ jest nierozłącznie związana z kamą powoduje, że w większości ludzie nie potrafią myśleć bez równoczesnego przeżywania uczuć i na odwrót. Poza tym panowanie nad ciałem astralnym i jego organizacja są zadaniem umysłu.

Rozpad (śmierć) ciała astralnego polega na stopniowym zanikaniu działalności jego cząsteczek. Rozpadowi ulegają kolejno poszczególne warstwy, ułożone według stopnia gęstości materii, tak w miarę opuszczania przez Ciało Astralne świadomości, to- rozpada się. Człowiek powoli uwalnia się od swojego ziemiańskiego życia. Podczas pobytu w świecie astralnym (kamaloce) umysł oczyszcza namiętności, uczucia i pragnienia przyswajając sobie ich czyste elementy. Następnie ego wchłania wspomnienie z zakończonego życia ziemskiego i przechodzi do „niebiańskiego świata”, gdzie będzie odzyskiwało równowagę, nim znów wróci na ziemię i zjednać się z nowym ciałem fizycznym.

Tak więc człowiek przechodzi podwójną śmierć. Pierwszą, opuszczając swoje ciało fizyczne a następnie kolejną, opuszczając świat astralny, zostawiając kolejne martwe ciało (astralne), które podobnie jak te fizyczne, ulega rozpadowi, a jego składniki powracają do materii świata astralnego, tak jak materia ciała fizycznego, powraca do ogólnej masy materii ciała fizycznego.

Agata Kotynia

Bibliografia:

1. Raymond Moody, Życie po życiu, Limbus, Bydgoszcz 1993.

2. Arthur Powell, Ciało Astralne, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 2006.

3. Clifford Bishop, Dusza i seks, Świat Książki, Warszawa 1997.

Jak oceniasz ten materiał?

Kliknij na gwiazdkę, aby zostawić swoją ocenę

Średnia ocena / 5. Liczba głosów:

Jak dotąd brak głosów! Oceń ten post jako pierwszy.

Piotr Bruegel starszy

Poprzedni wpis

Cmentarz żydowski

Następny wpis
Wiedzo Znawca
Redaktor z rzemiosłem w ręku na co dzień szef kontroli jakości w kuchni, serwujący wykwintne dania. W niedalekiej przyszłości planuje zrealizować młodzieńcze marzenia i napisać coś więcej niż artykuł 📖

Komentarze - masz coś do napisania? Zostaw proszę informacje.