Uwolnienie dopaminy neurotransmitera przyjemności, motywacji oraz nagrody

Co to jest dopamina?

Dopamina jest jedną z substancji chemicznych „dobrego samopoczucia” w naszym mózgu. Wchodząc w interakcję z ośrodkiem przyjemności i nagrody w naszym mózgu, dopamina – wraz z innymi substancjami chemicznymi, takimi jak serotonina, oksytocyna i endorfiny – odgrywa istotną rolę w tym, jak czujemy się szczęśliwi. Oprócz naszego nastroju dopamina wpływa również na ruch, pamięć i koncentrację. Zdrowy poziom dopaminy zmusza nas do poszukiwania i powtarzania przyjemnych czynności, podczas gdy niski poziom może mieć niekorzystny wpływ fizyczny i psychologiczny.

Kiedy mózg ma zdrowy poziom dopaminy, czujemy się dobrze. Nasza motywacja wzrasta. Jesteśmy produktywni. Dobrze planujemy. Szybko się uczymy. Jesteśmy zmotywowani, podekscytowani życiem, skoncentrowani i uważni. Zdrowy poziom dopaminy może również sprawić, że staniemy się bardziej towarzyski i ekstrawertyczni. Ten neuroprzekaźnik „dobrego samopoczucia” pomaga również zwiększyć naszą empatię dla innych, sprawiając, że chętniej dostosowujemy się do potrzeb innych. Dopamina może również stymulować kreatywność. Wszystkie te atrybuty pomagają wytworzyć przyjemne uczucia, z których znana jest dopamina. Kiedy jednak mózg nie ma wystarczającej ilości dopaminy, nasza motywacja spada, nasze emocje się zmieniają, a nasze zachowanie może przybrać drastyczny obrót na gorsze.

Niski poziom dopaminy, zwany również „niedoborem dopaminy”, może powodować zmęczenie i niepokój. Zamiast czuć się pełni życia, niski poziom dopaminy może powodować brak motywacji, depresję i niepokój. Nasza zdolność do skupienia się słabnie. Cierpią na tym nasze nawyki związane ze spaniem. Nasz nastrój się pogarsza. Zaczynamy doświadczać mgły mózgowej. Nawet nasze ciało walczy o utrzymanie poczucia witalności, gdy mózg nie wytwarza wystarczającej ilości dopaminy.

Jeśli niski poziom dopaminy będzie się utrzymywał, możemy doświadczyć drgawek i drgawek. Nasza waga może zacząć się wahać. W innych przypadkach możemy zmagać się z przewlekłym bólem pleców, zaparciami, wahaniami wagi i zmniejszonym popędem seksualnym. Niezwykle niski poziom dopaminy może nawet prowadzić do niemożności odczuwania przyjemności z czynności, które wcześniej lubiliśmy. Dobrą wiadomością jest to, że istnieje wiele sposobów na naturalne zwiększenie poziomu dopaminy.

Jak naturalnie zwiększyć dopaminę?

Angażowanie się w praktyki zdrowego stylu życia może być jednym z najłatwiejszych sposobów naturalnego zwiększenia poziomu dopaminy. Ćwiczenia, masaż, medytacja, praca w ogrodzie, czytanie, a nawet zabawa ze zwierzęciem mogą pomóc w zwiększeniu poziomu dopaminy. Regularny sen dobrej jakości może również pomóc w utrzymaniu równowagi naszego poziomu dopaminy. Zalecane jest od 7 do 9 godzin snu każdej nocy i odpowiednią higienę snu. Możemy również naturalnie podnieść poziom dopaminy poprzez:

• Słuchanie muzyki . Niewielkie badanie dotyczące wpływu muzyki na dopaminę wykazało, że ludzie, którzy słuchali utworów instrumentalnych, które dawały im reakcję emocjonalną, mieli 9% wzrost poziomu dopaminy w mózgu.
• Utrzymanie zdrowej diety . Pokarmy bogate w tyrozynę, takie jak migdały, jajka, ryby i kurczaki, są szczególnie dobre dla zwiększenia poziomu dopaminy.
• Spędzanie więcej czasu na świeżym powietrzu . Nauka konsekwentnie pokazuje, że niska ekspozycja na słońce może obniżyć poziom neuroprzekaźników poprawiających nastrój, w tym dopaminy. Podobnie, zwiększona ekspozycja na światło słoneczne może pomóc w podniesieniu poziomu dopaminy.

Oczywiście substancje uzależniające świetnie wpływają na nasz poziom dopaminy. Jeśli zmagasz się z uzależnieniem, Twój mózg będzie potrzebował czasu, aby „zresetować się” do naturalnej produkcji dopaminy.

Czym są neuroprzekaźniki?

Dopamina jest neuroprzekaźnikiem wysyłającym wiadomości do mózgu.

Neuroprzekaźniki definiuje się jako grupę środków chemicznych uwalnianych przez neurony. Te przekaźniki chemiczne łączą mózg i rdzeń kręgowy z mięśniami, narządami i gruczołami, wysyłając „sygnały” do wykonywania określonych funkcji w ciele. Oddziałują również z określonymi miejscami zwanymi receptorami zlokalizowanymi w mózgu, aby regulować emocje, pamięć, funkcje poznawcze, koncentrację uwagi, energię, apetyt, łaknienie, wrażliwość na ból i wzorce snu.

Brak równowagi w tych chemikaliach wpływa na nasze zachowanie i jakość życia i może powodować wiele problemów zdrowotnych, takich jak:

• Lęk
• Nałóg
• Zaburzenia behawioralne
• Zaburzenia poznawcze
• Choroby (takie jak choroba Parkinsona)
• Zmęczenie
• Zaburzenia równowagi hormonalnej
• Zaburzenia nastroju
• Otyłość
• Ból

Do tej pory naukowcy zidentyfikowali ponad 100 różnych rodzajów neuroprzekaźników. Chociaż te neuroprzekaźniki pełnią różne funkcje i wpływają na różne części ciała, wszystkie należą do jednej z następujących kategorii:

• Pobudzające neuroprzekaźniki zachęcają komórkę do działania.
• Neuroprzekaźniki hamujące zmniejszają szanse na podjęcie przez komórkę jakiegokolwiek działania, prowadząc do efektu relaksacyjnego na organizm.
• Neuroprzekaźniki modulacyjne mogą wysyłać wiadomości do kilku różnych neuronów jednocześnie. Mogą również komunikować się z innymi neuroprzekaźnikami.

Dopamina jest neuroprzekaźnikiem pobudzającym. Dopamina komunikuje się z komórkami mózgu i zachęca je do działania w przyjemny, pobudliwy, euforyczny sposób. Pobudzający charakter dopaminy jest również jednym z powodów, dla których motywuje nas chemiczny posłaniec. Zachęcając nasze komórki mózgowe do podejmowania określonych działań, dopamina wpływa na nasze zachowanie. Ale dopamina różni się od większości neuroprzekaźników. Mimo że dopamina jest pobudzającym neuroprzekaźnikiem, przekaźnik chemiczny może zachęcać lub zapobiegać działaniu w zależności od obecnych receptorów.

Pobudzające działanie dopaminy zachęca nas do poszukiwania przyjemnych zajęć. Z drugiej strony, hamujące działanie dopaminy może zmniejszyć kontrolę impulsów, racjonalne myślenie i myślenie wykonawcze. Niezależnie od tego, czy dopamina zachęca do czynności związanych z poszukiwaniem przyjemności, czy utrudnia logiczne myślenie, neuroprzekaźnik ma duży wpływ na to, jak się zachowujemy.

Na przykład:

• Wysoki poziom dopaminy spowodowany piciem, narkotykami, hazardem, graniem w gry wideo lub korzystaniem z mediów społecznościowych może wywołać pobudzające działanie dopaminy. To „podniecenie” motywuje nas do kontynuowania aktywności, która może ostatecznie doprowadzić do uzależnienia.
• Pobudzający i hamujący wpływ dopaminy może powodować schizofrenię. Obszary mózgu, które działają na dopaminę, mogą stać się nadaktywne, zachęcając do nadmiernej aktywności komórek mózgowych, co może powodować halucynacje i urojenia. Jednocześnie dopamina przyłączona do niektórych receptorów hamuje kontrolę impulsów i logiczne myślenie, pozwalając na kontynuację halucynacji i urojeń.

Mimo że naukowcy nadal badają wpływ dopaminy na zachowanie, niektórzy uważają, że zwiększone ryzyko uzależnienia może wynikać z naszego DNA.

Jak dopamina wpływa na nasze zachowanie

Jednym z najważniejszych neuroprzekaźników wpływających na ludzkie zachowanie jest dopamina. Kiedy doświadczamy przyjemnych wydarzeń, takich jak jedzenie satysfakcjonującego jedzenia, aktywność seksualna lub zażywanie narkotyków, nasze ciało uwalnia dopaminę. Nasz mózg następnie kojarzy uwalnianie dopaminy z przyjemnością i tworzy system nagrody. Na przykład, kiedy jesz pocieszające jedzenie, twój mózg uwalnia dopaminę, co sprawia, że ​​czujesz się dobrze. Dlatego twój mózg zakłada, że ​​jest to nagroda i zachęca cię do powtarzania tego zachowania, nawet jeśli pocieszające jedzenie może nie być najzdrowszym wyborem dla twojego ciała.

Dopamina wiąże się ze wzmocnieniem. Uważa się, że jest to substancja chemiczna, która motywuje osobę do wielokrotnego robienia czegoś. Nagroda i wzmocnienie pomagają nam tworzyć nasze osobiste nawyki. Ludzie skłaniają się ku pozytywnym doświadczeniom i unikają negatywnych. Dopamina jest tym, co napędza nas do tworzenia tych wzorców. Dlatego osoby z niskim poziomem dopaminy mogą być bardziej narażone na uzależnienie od narkotyków, jedzenia, seksu lub alkoholu.

Dopamina i zdrowie psychiczne

Niedobór dopaminy może mieć niekorzystne skutki fizyczne i psychiczne

Ważne jest, aby pamiętać, że nienormalnie niski poziom dopaminy jest nie tylko związany z uzależnieniem, ale może powodować upośledzenie fizyczne i psychiczne, ponieważ ta główna substancja chemiczna w organizmie kontroluje wiele funkcji organizmu.

Niski poziom dopaminy został powiązany z zaburzeniami, takimi jak:

• Lęk
• Nałóg
• Zaburzenia behawioralne
• Zaćmienie mózgu
• Zaburzenia zdrowia psychicznego
• Wahania nastroju
• Zachowanie urojeniowe
• Depresja
• Poczucie beznadziejności
• Niska samo ocena
• Brak motywacji
• Myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu
• Niski popęd seksualny
• Psychoza

Uwolnienie dopaminy mówi mózgowi, czy doznanie było wystarczająco przyjemne, aby doświadczyć ponownie. Gdy brakuje dopaminy, może to spowodować, że ludzie zmienią swoje zachowania w sposób, który pomoże uwolnić więcej tej substancji chemicznej. Będą kontynuować działania, które uruchamiają ich centrum nagród, nawet jeśli te działania są szkodliwe lub tabu. Mogą poszukiwać nielegalnych narkotyków lub alkoholu lub angażować się w inne szkodliwe, uzależniające zachowania. Brak równowagi dopaminy może powodować niezdrową reakcję układu nagrody w mózgu.

Związek dopaminy z nadużywaniem substancji

„Wszystkie uzależniające leki wpływają na szlaki mózgowe związane z nagrodą – czyli układ dopaminy w ścieżce nagrody”. Wpływ narkotyków i alkoholu na naturalny ośrodek nagrody jest bardziej intensywny niż naturalnie występujący w organizmie. Ta nadmierna stymulacja może, według naukowców uniwersyteckich, „zmniejszyć reakcję mózgu na naturalne nagrody” i może skutkować niezdolnością osoby do odczuwania przyjemności, z wyjątkiem sytuacji wywołanej przez nadużywaną substancję.

Ponieważ dopamina jest substancją chemiczną, która skłania nas do poszukiwania pozytywnych doświadczeń i unikania negatywnych, kiedy ten system nagrody zostanie uszkodzony, wzorce zachowań ludzkich mogą się zmienić, aby szukać szkodliwych sytuacji i substancji jako sposobu na przyjemność.

Przejście od niskiego stanu dopaminy do wysokiego stanu dopaminy z powodu używania nielegalnych narkotyków jest jednym z przykładów tego, jak dana osoba może uszkodzić swoje funkcje poznawcze. Chociaż zażywanie narkotyków jest szkodliwe, mózg rozpoznaje jedynie, że jest to źródło przyjemności i nie stara się powstrzymać tego zachowania. Umysł osoby postrzega teraz zażywanie narkotyków jako przyjemne doświadczenie, nawet jeśli jest to irracjonalny wybór dla jej ogólnego stanu zdrowia .

Mózg może postrzegać wiele negatywnych doświadczeń jako pozytywnych, gdy jego system nagradzania został uszkodzony. Dzieje się tak nie tylko w przypadku używania narkotyków, ale także w sytuacjach, takich jak łączenie się z traumą, gdzie dana osoba pozostaje w związku bez względu na to, jak szkodliwe lub obraźliwe może to być. Chociaż rzeczywistość interakcji z tą osobą może być szkodliwa, mózg nie rozpoznaje jej jako takiej. Jest to wyraźny przykład tego, jak silne mogą być substancje chemiczne w mózgu.

Niektóre neurony dopaminy kodują wartość motywacyjną, wspierając sieci mózgowe w poszukiwaniu, ocenie i uczeniu się wartości. Inne kodują istotność motywacyjną, wspierając sieci mózgowe w orientacji, poznaniu i ogólnej motywacji. Oba typy neuronów dopaminowych są wzmacniane sygnałem ostrzegawczym zaangażowanym w szybkie wykrywanie potencjalnie ważnych bodźców czuciowych. Stawiamy hipotezę, że te ścieżki dopaminergiczne dla wartości, istotności i ostrzegania współpracują ze sobą, aby wspierać zachowania adaptacyjne.

Teoria osobowości uzależniającej

Niektórzy naukowcy ukuli termin „teoria osobowości uzależniającej”. Ta teoria potwierdza założenie, że niektóre typy osobowości są bardziej skłonne do uzależnienia się od narkotyków lub alkoholu, w zależności od czynników takich jak genetyka i skład biochemiczny. Jednak inni badacze sugerują, że czynniki takie jak wczesne narażenie na nielegalne narkotyki, wsparcie rodziny i status społeczno-ekonomiczny mogą wpływać na prawdopodobieństwo uzależnienia.

Problemy ze zdrowiem psychicznym mogą również odpowiadać większemu ryzyku uzależnienia . Badania sugerują, że osoby z zaburzeniami psychicznymi mogą częściej nadużywać substancji zmieniających umysł. Niektórzy badacze uważają, że osoby z diagnozą zdrowia psychicznego, taką jak schizofrenia lub zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, częściej sięgają po nielegalne narkotyki, aby „samodzielnie leczyć” swoje zaburzenie.

Czy zwiększone ryzyko uzależnienia leży w naszym DNA?

W obecnej społeczności medycznej toczy się wiele debat na temat tego, czy uzależnienie jest wyborem, czy chorobą i czy niski poziom dopaminy może być przyczyną uzależnienia. Niektórzy w społeczności medycyny uzależnień uważają, że niektórzy ludzie są bardziej genetycznie predysponowani do uzależnienia, co sugeruje, że prawdopodobieństwo uzależnienia danej osoby leży w ich DNA. Każda osoba inaczej reaguje na substancje. Na przykład niektórzy ludzie bardzo łatwo ulegają odurzeniu, podczas gdy inni mogą wytrzymać większe ilości alkoholu przed upiciem się. Na takie różnice mogą mieć wpływ różnice w składzie genetycznym.

Warianty genetyczne związane z tego typu odpowiedziami są kluczowe dla argumentu na rzecz teorii „genetycznej predyspozycji do uzależnienia”. Ta teoria sugeruje, że nadużywanie substancji może występować w rodzinach z powodu ukrytego dziedzicznego składnika.

Naukowcy szacują, że czynniki genetyczne mogą odpowiadać za około 50% naszej podatności na uzależnienie. Dzięki technologii naukowcy byli w stanie wyizolować pewne sekwencje genów, które wydają się wskazywać na większe ryzyko uzależnienia od narkotyków lub alkoholu. Te sekwencje genów określają, w jaki sposób organizm wytwarza określone białka. Sposób, w jaki te białka działają lub nie, może pomóc w określeniu prawdopodobieństwa uzależnienia.

Na przykład jedno z badań wykazało, że myszy z niskim poziomem PSD-95 były bardzo wrażliwe na kokainę . Myszy z normalnymi ilościami PSD-95 rzadziej uzależniały się od kokainy. Inne badanie na zwierzętach wykazało, że kokaina, opioidy i amfetaminy wykorzystują białko o nazwie DARPP-32, aby wpływać na mózg . Kiedy białko zostało usunięte z mózgu, myszy nie reagowały już na leki, których kiedyś nadużywały. Mimo że badania te przeprowadzono na myszach, badania pokazują, że genetyka może również zwiększać ryzyko uzależnienia u ludzi.

Dane naukowe pokazują, że dzieci uzależnionych są 8 razy bardziej narażone na uzależnienie . Większość rodzin nie mówi o swojej historii nadużywania substancji, więc uzależnienie od pokoleń jest bardziej powszechne, niż wiele osób zdaje sobie sprawę. Zważywszy, że około 80 milionów Amerykanów obecnie mieszka lub mieszkało z małżonkiem lub członkiem rodziny zmagającym się z alkoholizmem , znajomość historii uzależnień Twojej rodziny jest bardzo ważna.

Uzależnienie to złożony stan, który nie jest spowodowany przez jeden czynnik, ale naukowcy wierzą, że nasze DNA może w rzeczywistości zwiększać lub zmniejszać prawdopodobieństwo uzależnienia.

„To (połączenie) niekoniecznie jest genem określonej cechy. To interakcja gen po środowisku”. „Możesz być genetycznie predysponowany, ale nigdy nie rozwiniesz zaburzeń związanych z używaniem substancji, ponieważ żyjesz w ochronnym środowisku”. „Ale jeśli masz wrażliwy gen nadużywania alkoholu i doświadczysz jakiegoś rodzaju traumy we wczesnym okresie życia, mogą wystąpić zmiany epigenetyczne, które prowadzą do przesadnej reakcji stresowej na przyszły stresStres i jego właściwości Stres jako pewien stan umysłu i ciała związany z sytuacją, która nas denerwuje, nie musi być... i są bardziej podatne na rozwój uzależnienia od alkoholu. ”

Krótko mówiąc, nasze geny determinują nasze reakcje na traumę, co może sprawić, że będziemy mniej lub bardziej skłonni do nadużywania substancji uzależniających. Dobrą wiadomością jest to, że nasze geny nie są naszym przeznaczeniem. Rozwijanie zdrowych umiejętności radzenia sobie, uzdrowienie z przeszłych traum i spędzanie czasu w zdrowym, stabilnym środowisku może pomóc nam uniknąć i przerwać cykl uzależnienia, pomimo naszej genetyki.

Objawy niskiej dopaminy

Oczywiste jest, że dopamina odgrywa główną rolę w zachowaniu ludzi. Niskie ilości tego neuroprzekaźnika mogą negatywnie wpłynąć na jakość życia danej osoby. Poziom dopaminy wpływa na regulację nastroju, ruchy mięśni, wzorce snu, zdolność do przechowywania i przywoływania wspomnień, koncentrację, apetyt i zdolność do wyrażania samokontroli. Kiedy występuje brak równowagi w tej substancji chemicznej, osoba nie może funkcjonować na optymalnym poziomie.

Możliwe objawy niskiego poziomu dopaminy mogą obejmować między innymi:

• Bóle
• Trudności z połykaniem
• Wstrząsy
• Skurcze mięśni
• Sztywność/trudność poruszania się
• Utrata równowagi
• Zakłócone wzorce snu (takie jak bezsenność lub nadmierne spanie)

Ważne jest, aby pamiętać, że każdy jest inny i może nie wykazywać takich samych objawów. Jeśli podejrzewasz, że Ty lub ktoś, na kim się opiekujesz, może mieć niedobór dopaminy, Twój lekarz może pomóc na wiele sposobów.

Testowanie neuroprzekaźników może zidentyfikować określone zaburzenia równowagi biochemicznej. Panel neuroprzekaźników może sprawdzać poziom substancji chemicznych w mózgu, takich jak dopamina, serotonina, GABA, glutaminian, epinefryna i norepinefryna.

Neuroprzekaźniki są jednym z głównych czynników, które mogą wpływać na Twoje życie. Z pomocą doświadczonego zespołu opieki zdrowotnej możesz odzyskać kontrolę nad swoim zdrowiem!