Autor: Na skróty
Najważniejsze potrawy kuchni japońskiej
Potrawy kuchni japońskiej są dzisiaj doskonale znane na całym świecie. Sztuka kulinarna Japonii zyskała popularność przede wszystkim dzięki jedzeniu surowych ryb, na bazie których przyrządzane jest chociażby przepyszne sushi. Poza rybami w Japonii spożywa się też duże ilości owoców morza. Co ciekawe, potrawy przygotowywane przez Japończyków mają nie tylko smakować, ale także cieszyć oko.
Niewiele osób wie, że w Japonii mięso zwierzęce zaczęto jadać dopiero w XX wieku. Obecnie oprócz ryb spożywa się tam także wołowinę, chociaż na znacznie mniejszą skalę niż w Europie. To właśnie dzięki temu kuchnia japońska jest zdrowa i bogata w wartościowe składniki odżywcze. Każdy z nas może samodzielnie w domu przygotować dziś sycącą japońską zupę, tradycyjne kluski dango lub ryżowe ciasteczka.
Dania najbardziej charakterystyczne dla kuchni japońskiej można podzielić na dwie grupy. Pierwszą z nich stanowią potrawy, które mają rodzime pochodzenie, a więc te, które zostały wymyślone tylko i wyłącznie przez Japończyków. Natomiast drugą kategorię stanowią posiłki, które powstały na skutek inspiracji kulturami Zachodu.
Sztuka kulinarna Japonii to nie tylko ryby oraz owoce morza, jak sądzi wiele osób. Japończycy słyną także z wyśmienitych potraw z tofu czy ze smacznych sałatek z japońskim chrzanem. Ich specjalnością są także japońskie ciasta, które przyrządzane są na przykład z dodatkiem wiśni.
W kuchni japońskiej niektóre potrawy są podawane na surowo, bez wcześniejszego poddawania obróbce cieplnej. Nie oznacza to jednak, że podczas pobytu w Japonii nie można skosztować także dań gotowanych, smażonych czy grillowanych. Wręcz przeciwnie, takie potrawy są także bardzo znane i często podaje się je z tradycyjnym sosem sojowym.
Obecnie Japończycy, tak jak mieszkańcy wielu innych krajów na całym świecie, spożywają trzy posiłki dziennie. Zazwyczaj w ich składzie obowiązkowo musi znaleźć się miska zupy oraz miska ryżu. Poza tym przygotowuje się lokalne potrawy, najczęściej na bazie ryb oraz owoców morza.
Z Japonii pochodzi nie tylko słynne sushi. Z kraju tego wywodzi się także dość dobrze znany w Europie trunek alkoholowy produkowany z ryżu – sake. Jest on otrzymywany poprzez fermentację ryżu i zawiera od czternastu do dwudziestu procent alkoholu.
Jak zrobić sushi w domu krok po kroku?
Sushi to jedna z najbardziej znanych potraw japońskich, która jest przygotowywana na bazie ryżu oraz rozmaitych surowych dodatków: kawałków ryb, warzyw, grzybów lub owoców morza. Tradycyjnie danie to spożywa się palcami, chociaż w niektórych restauracjach gościom podaje się także klasyczne pałeczki. Do sushi serwuje się sos sojowy, marynowany imbir lub japoński chrzan wasabi.
Obecnie w wielu polskich restauracjach podaje się japońskie sushi, ale takie danie można bez problemu stworzyć także samodzielnie w domu. Gotowe zestawy najczęściej mają różnorodne nazwy: ume, take lub matsu. Warto też zwrócić uwagę na różne rodzaje sushi. W Japonii bardzo popularne jest na przykład nigiri-sushi, które jest formowane za pomocą palców lub chirashi-sushi, które jest podawane jako miseczka z ryżem i kawałkami sushi.
W Polsce coraz większym zainteresowaniem cieszy się maki-sushi, które powstaje poprzez ułożenie ryżu razem z rybą na płacie wodorostu nori. Całość jest zawijana w rulon, a do tego celu używa się najczęściej specjalnej bambusowej maty. Sushi dzięki temu przyjmuje formę rolady, którą można następnie kroić na mniejsze kawałki.
Przygotowanie domowego sushi nie jest trudne, aczkolwiek do przygotowania tej japońskiej potrawy będziemy potrzebować nie tylko surowej ryby, ale także kilku dodatków.
Sushi-maki z łososiem przyrządzimy z ryżu, dziesięciu dekagramów świeżej ryby (może być to łosoś, ale świetnie sprawdzi się także na przykład tuńczyk), sosu sojowego, octu ryżowego, imbiru, pasty wasabi oraz dodatków: awokado, ogórka, kawioru. Potrzebna nam też będzie bambusowa mata i arkusze nori (cztery sztuki).
Ryż płuczemy w wodzie, a następnie gotujemy w wodzie pod przykryciem. Kiedy ryż będzie już wystarczająco miękki oraz kleisty, wówczas odcedzamy go i pozostawiamy do wystudzenia. Dodajemy łyżeczkę octu ryżowego, łyżkę sosu sojowego oraz odrobinę soli.
Niewielką warstwę ryżu rozkładamy na arkuszach nori (na bambusowej macie). Z jednej strony układamy rybę oraz dowolne dodatki. Rybę wcześniej warto posmarować japońską pastą wasabi. Arkusze zwijamy przy pomocy bambusowej maty (najlepiej jest zacząć zwijanie od tej strony, na której układaliśmy rybę). Na końcu ruloniki wystarczy pokroić na paski o szerokości około dwóch centymetrów. Domowe sushi-maki z łososiem jemy pałeczkami lub rękami. Danie najlepiej będzie smakować z dodatkiem tradycyjnego sosu sojowego.
Sycąca zupa rybna i ramen
Sztuka kulinarna Japonii zazwyczaj kojarzy nam się z sushi. I chociaż domowe sushi może przygotować każdy z nas we własnej kuchni, to warto wiedzieć, że kuchnia japońska to także rozmaite zupy, które przygotowywane są na bazie różnych składników. Różnią się one od europejskich przede wszystkim składnikami, które są układane w miskach, a dopiero potem zalewane wywarem. To dzięki takiemu przyrządzeniu japońskie zupy zyskują jednak swój specyficzny smak.
Popularną japońską zupą jest chociażby suimono, która przygotowywana jest z wodorostów kombu oraz suszonych sardynek. Japończycy często jadają także zupę miso-shiru, która jest tradycyjną zupą spożywaną codziennie jako dodatek do serwowanych posiłków. Do zupy dodaje się między innymi wodorosty, ryby oraz tofu.
W Japonii bardzo często na stołach pojawia się także sycąca zupa rybna, a jej podstawowym składnikiem jest wywar z mięsa i ości ryb. Niekiedy do zupy dodaje się też owoce morza. W trakcie przygotowywania takiej zupy trzeba wiedzieć, że mięso ryb należy gotować bardzo krótko, gdyż jedynie kilka lub kilkanaście minut. Również owoców morza nie należy gotować zbyt długo, ponieważ wtedy robią się twarde.
Japońską zupę rybną można przygotować na przykład bazie filetów z ryby lub bulionu rybnego (wówczas należy ze sobą ugotować kilka gatunków ryb). Wyśmienicie smakuje także zupa rybna przyrządzona na wywarze warzywnym, do którego kawałki ryb oraz owoców morza dokłada się na samym końcu, tuż przed podaniem.
Znaną japońską zupą jest także ramen, które jest daniem składającym się z rosołu, makaronu oraz innych dodatków. Ramen nie jest jednak typowo japońską potrawą, ponieważ na teren Japonii przywędrował z Chin. Dzisiaj jednak ramen cieszy się bardzo dużą popularnością i jest daniem dość często serwowanym w barach.
Głównym składnikiem zupy o nazwie ramen jest makaron z mąki pszennej. Sama zupa natomiast jest przygotowywana na bazie wywaru z kości wieprzowych oraz wieprzowiny. Poza tym do zupy można dodawać owoce morza, warzywa, ryby, a także nasiona sezamu. Zupa niekiedy przyprawiana jest też sosem sojowym.
Wyróżnia się kilka odmian zupy ramen, ponieważ nie ma jednego przepisu na to danie. Dość popularna jest na przykład zupa shio-ramen, którą można przyrządzać na bazie mięsa kurzego lub wieprzowego. Jest to danie lekkie, do którego dodaje się różne warzywa. Nieco gęstsza jest natomiast tonkotsu-ramen, który często podawany jest z pastą z nasion sezamu.
Sałatka z ostrym sosem wasabi
Kuchnia japońska jest bardzo często określana mianem kuchni wymagającej. Nic w tym jednak dziwnego, gdyż składniki tej sztuki kulinarnej nie mogą być tanimi czy podrobionymi półproduktami. Zdobycie orientalnych produktów nie jest łatwe, ale na szczęście można je dzisiaj znaleźć w wielu sklepach. W ten sposób możemy przygotować dania z tofu lub sałatki z ostrym sosem wasabi.
Wasabi to chrzan japoński, który bez wątpienia jest jednym z najbardziej znanych składników kuchni japońskiej. Chrzan ten stanowi gatunek rośliny z rodziny kapustowatych i występuje na terenie Japonii, Korei oraz na Tajwanie.
Chrzan japoński ma bardzo szerokie zastosowanie w kuchni, zwłaszcza, że świeżo starty korzeń może podkreślić smak wielu różnych potraw, podobnie jak zwykły chrzan. W odróżnieniu od tradycyjnego i dobrze znanego nam chrzanu, wasabi jest znacznie ostrzejszy w smaku i dużo bardziej piekący.
W Polsce najprościej jest znaleźć chrzan wasabi w postaci proszku, który po wymieszaniu z odpowiednią ilością wody da nam gęstą, ostrą pastę – idealny dodatek do wielu japońskich potraw. Wasabi bardzo często jest używany do przyrządzania sushi, ale oczywiście nie tylko. Decydując się na użycie japońskiego chrzanu (bez względu na to, do jakiej potrawy będziemy go dodawać) musimy uważać na jego dawkowanie.
Do przygotowania smacznej sałatki z ostrym sosem wasabi będziemy potrzebować dwa jajka, kilka sztuk pomidorków koktajlowych, trzy łyżki kukurydzy, rukolę oraz przyprawy: sól i pieprz. Natomiast japoński sos wasabi przyrządzimy z dwóch łyżek majonezu, jednej większej łyżki wasabi (można oczywiście dać więcej, w zależności od własnych upodobań, wtedy sos będzie miał ostrzejszy smak) oraz dwie łyżeczki kawioru.
Rukolę należy dokładnie umyć, wysuszyć, a następnie wyłożyć nią dno szklanej salaterki. Jajka gotujemy na twardo, obieramy i kroimy na ćwiartki, które przekładamy do naczynia z sałatą. Pomidorki również myjemy, przekrawamy na połówki i dodajemy do sałaty. Na końcu do warzyw wsypujemy trzy łyżki kukurydzy, po czym sałatkę doprawiamy do smaku solą oraz pieprzem.
Ostatnim etapem przygotowywania sałatki z sosem wasabi jest sporządzenie sosu. W niedużym szklanym naczyniu mieszamy ze sobą majonez, chrzan wasabi oraz kawior. Gotowym sosem polewamy sałatkę tuż przed podaniem na stół.
Zastosowanie sosu sojowego
Kuchnia japońska opiera się na wielu rozmaitych orientalnych produktach. Bez względu na to, czy będziemy przygotowywać apetyczne sushi czy sycącą zupę rybną, możemy spotkać się z koniecznością użycia sosu sojowego. Jest to jeden z najpopularniejszych produktów kuchni japońskiej, więc warto wiedzieć, do jakich potraw może być on dodawany.
Sos sojowy stanowi fermentowany sos, który jest wytwarzany na bazie ziaren soi, prażonego ziarna ryżu (lub pszenicy), wody oraz soli. Produkt ten znajduje bardzo szerokie zastosowanie w kuchni azjatyckiej. Jego głównym celem jest podkreślanie oraz wzmacnianie smaków potraw. Obecnie sos sojowy jest znany już nie tylko w Azji, ale także w wielu innych krajach na całym świecie.
Prawdziwy japoński sos sojowy zazwyczaj jest fermentowany przy pomocą grzybków koji, które często są też dodawane do zupy miso. Grzyby te mają właściwości probiotyczne, ale oczywiście w procesie fermentacji bierze też udział wiele innych ważnych mikroorganizmów.
Niektóre sosy sojowe zawierają w swoim składzie nieduże ilości alkoholu, który ma działanie konserwujące. Wyprodukowany sos nie powinien być przechowywany w ciepłym miejscu. Najlepiej jest trzymać go w lodówce, z dala od intensywnego promieniowania słonecznego.
Wyróżnia się wiele odmian sosu sojowego. Dość znany jest na przykład chiński sos sojowy, który odznacza się brunatną barwą oraz lekko słonawym smakiem. Sos chiński wytwarzany jest najczęściej na bazie ziarenek soi, ziarna zbóż natomiast nie są do niego dodawane.
Japoński sos sojowy w swoim składzie zawiera zarówno ziarna soi, jak i ziarna zbóż (najczęściej pszenicy). Jedną z najbardziej znanych odmian japońskiego sosu sojowego jest tak zwany sos tamari. Posiada on wyjątkowo mocny smak oraz ciemną barwę. Tamari może być produkowany zarówno na bazie pszenicy, jak i tylko i wyłącznie ziaren soi.
W Japonii sos sojowy to jedna z najczęściej stosowanych przypraw. Jak się okazuje, początkowo był on wytwarzany na skutek fermentowania ryb (wówczas nosił nazwę sosu rybnego). Dzisiaj taki sos jest znany już tylko w niektórych krajach Azji Południowo – Wschodniej.
Tradycyjny sos sojowy zazwyczaj ma kolor jasny lub ciemny. Jasny sos (nieco mniej kaloryczny) jest przeznaczony przede wszystkim do przyprawiania już gotowych dań, z kolei sos o ciemnej, brunatnej barwie posiada więcej kalorii i jest używany głównie do potraw gotowanych i marynowanych.
Kluski dango i pasta miso
Jednym z najbardziej znanych dań kuchni japońskiej jest sushi, które dzisiaj jest serwowane niemal we wszystkich restauracjach na świecie. Tymczasem sztuka kulinarna Japonii to całe mnóstwo innych potraw, takich jak chociażby zupy rybne, kluski dango i pasta miso.
Kluski dango nie stanowią zbyt dobrze znanej potrawy w Europie. Są one wytwarzane z mąki ryżowej i w Japonii zazwyczaj podaje się je do zielonej herbaty. Kluski te można jadać właściwie przez cały rok i to na wiele rozmaitych sposobów, w zależności od pory roku za oknem.
Kuchnia japońska wyróżnia kilka odmian dango, których nazwy wywodzą się od użytych produktów i przypraw. Dość znane w Japonii są na przykład kluski dango podawane ze słodką pastę z czerwonej fasoli azuki, dango barwione czerwoną fasolką, jajkiem i zieloną herbatą oraz lekkie, słodkawe kluski dango, które podawane są w porze deserowej.
Ponadto kluski dango mogą być produkowane z mąki ziemniaczanej, z dodatkiem ziaren sezamu lub polane syropem przyrządzonym na bazie sosu sojowego, skrobi oraz cukru. Japończycy jadają też dango na patyku, które mają smak dań smażonych na żelaznej patelni.
Kluski dango stały się popularne na terenie Japonii dopiero na początku XXI wieku, a stało się to za sprawą piosenki zatytułowanej „Trzecj bracia dango”. Wcześniej potrawa ta nie była aż tak bardzo znana jak dzisiaj. Kluski dango są serwowane w wielu japońskich restauracjach.
Obok słynnych japońskich klusek dango warto też zwrócić uwagę na pastę miso, która stanowi tradycyjną pastę japońską produkowaną na bazie sfermentowanych ziaren soi. Do pasty dodawany jest też ryż, sól oraz drożdże. Coraz bardziej znane są również pasty otrzymywane z ziaren soi i jęczmienia.
Pasta miso w kuchni japońskiej jest wykorzystywana zazwyczaj do sosów, mięs oraz warzyw. Przy jej użyciu tworzona jest także jedna z najsłynniejszych japońskich zup: zupa miso-shiru. Swoją popularność pasta ta zawdzięcza przede wszystkim dużej zawartości białka, witamin oraz wielu ważnych składników odżywczych. Miso ma najczęściej słony smak, ale jej końcowy aromat jest uzależniony w głównej mierze od substancji użytych w procesie fermentacji. Wyróżnia się też pasty miso o smaku słodkim, pikantnym i owocowym.
Zdrowe potrawy z tofu
Jednym z najbardziej znanych produktów kuchni japońskiej, tuż obok sosu sojowego, jest twarożek tofu. Jest to twarożek, który wytwarzany jest w procesie koagulacji mleka sojowego i został wynaleziony najprawdopodobniej przez Liu Ana. Dzisiaj na bazie tofu można przygotować wiele smacznych oraz zdrowych potraw, ponieważ tofu, tak samo jak słynna pasta miso, odznacza się wieloma wartościami odżywczymi.
Twarożek tofu jest jadany już nie tylko w Japonii, ale także w Wietnamie, Korei, Tajlandii oraz w wielu innych krajach azjatyckich. Tofu jest coraz bardziej znanym produktem również w państwach europejskich. Jak się okazuje, swoją popularność tofu zawdzięcza przede wszystkim zawartości wielu cennych składników odżywczych.
Tofu jest źródłem białka, witamin oraz wielu roślinnych tłuszczów nienasyconych. Co więcej, po twarożek ten mogą sięgać nawet osoby przebywające na diecie, ponieważ tofu jest niskokaloryczne i nie zawiera w swoim składzie cholesterolu. Produkt ten może być dodawany do rozmaitych potraw. Doskonale sprawdzi się nie tylko w daniach mięsnych, ale również i w tych wegetariańskich.
W tofu poza białkiem sojowym znajdują się też cenne aminokwasy egzogenne, których ludzki organizm nie jest w stanie samodzielnie wytworzyć. Dodatkowo w tofu znajduje się sporo cennych soli mineralnych, w tym między innymi soli żelaza, potasu, sodu oraz fosforu.
Jedną z szybkich i prostych potraw z dodatkiem twarożku tofu jest sałatka z grzankami i wędzonym tofu. Danie to przygotujemy z jednej sałaty, kilku pomidorków koktajlowych, dziesięciu dekagramów wędzonego twarożku tofu, szklanki grzanek, czterech łyżek jogurtu naturalnego, trzech łyżek majonezu, soli i pieprzu.
Sałatę płuczemy, a następnie rozrywamy palcami na mniejsze części i przekładamy do szklanej salaterki. Dodajemy pokrojone na mniejsze części pomidory i serek tofu (pokrojony w kostkę). Majonez mieszamy z jogurtem, doprawiamy do smaku pieprzem i solą. Sosem polewamy sałatkę, a po wierzchu posypujemy grzankami.
Ciekawym pomysłem na potrawę z tofu może być też spaghetti z tofu, zwłaszcza jeśli zależy nam na przygotowaniu makaronu w nieco mniej kalorycznej wersji. Makaron wystarczy ugotować, a następnie przyrządzić sos z twarożkiem tofu. W tym celu należy podsmażyć cebulę na patelni, dodać dowolne warzywa (na przykład cukinię, czosnek) i serek tofu. Gotowym sosem polewamy makaron tuż przed podaniem na stół.
Ciasteczka imbirowe, ryżowe, z wróżbą
Japońskie desery znacznie różnią się od tych, które są nam znane w Europie. Poza galaretkami z alg, ryżowymi lodami i ciastem z wiśniami bardzo często w Japonii podaje się też ciasteczka imbirowe oraz ryżowe, które są niezwykle delikatne oraz chrupiące.
Ciasteczka z imbiru bądź z ryżu możemy samodzielnie przygotować w domu, bowiem ich wykonanie nie jest trudne. W trakcie przygotowania ciasteczek imbirowych musimy jednak pamiętać, by nie dodawać zbyt dużej ilości przypraw, gdyż może to spowodować, że nasze ciasteczka będą miały ostry i nieprzyjemny smak.
Do przygotowania japońskich ciasteczek imbirowych będziemy potrzebować siedemdziesiąt gramów masła, cztery łyżki cukru, sto gramów mąki, dwie łyżki wody, szczyptę soli, trzy łyżki świeżo startego imbiru. Przydatny może okazać się też sezam do posypania wierzchu ciasteczek.
Masło ucieramy razem z cukrem i solą na puszystą masę. Stopniowo dodajemy mąkę, wodę oraz starty imbir. Kiedy wszystkie składniki połączą się ze sobą, wówczas ciasto rozwałkowujemy na stolnicy i wykrawamy ciasteczka. Ich wierzch smarujemy wodą i posypujemy ziarnami sezamu. Następnie pieczemy je w piekarniku w 175 stopniach Celsjusza przez około piętnaście minut.
Równie proste w przygotowaniu są japońskie ciasteczka ryżowe. Początkowo były one przygotowywane z gotowanego ryżu, który ubijano wcześniej tłuczkiem. Obecnie natomiast w Japonii można kupić już gotową masę ryżową, z której powstają pyszne ciasteczka.
Aby zrobić ciasteczka ryżowe będziemy potrzebować jedną szklankę mąki ryżowej, cztery łyżki cukru, szklankę wody, dwie łyżki mąki ziemniaczanej (do obtaczania) oraz pastę z fasoli do nadziewania.
Mąkę mieszamy z cukrem i wodą na ciasto, gotując je przez około pół godziny. Ciasto nie może być ani zbyt rzadkie, ani zbyt gęste (powinno mieć kleistą i ciągnącą się konsystencję). Po wystudzeniu ciasta wykładamy je na stolnicę, kroimy na mniejsze kawałki i formujemy ciasteczka. Na końcu nadziewamy je i obtaczamy w mące ziemniaczanej. Podajemy z zieloną herbatą.
Z kuchnią japońską związane są także ciasteczka z wróżbą, które popularnością w Japonii cieszyły się już w XIX wieku. Do ciastek wkładano wówczas małą karteczkę z przepowiednią. Obecnie kruche ciasteczka z wróżbami są nieco mniej popularne niż dawniej, ale wciąż można je kupić w niektórych państwach azjatyckich.
Japońskie ciasto z wiśniami, makiem, jabłkami
Chociaż kuchnia japońska najczęściej kojarzy nam się z potrawami przyrządzanymi na bazie surowych ryb oraz ryżu, to warto wiedzieć, że sztuka kulinarna Japonii to także wyśmienite desery. W tym azjatyckim zakątku świata bardzo często do zielonej herbaty podaje się ciasteczka ryżowe i imbirowe, a także przepyszne ciasta z wiśniami, makiem i jabłkami.
Najbardziej znanym ciastem w Japonii jest bez wątpienia placek z wiśniami, który samodzielnie możemy przygotować także we własnym domu. Do przyrządzenia japońskiego ciasta z wiśniami będziemy potrzebować trzy jajka, kubek jogurtu naturalnego, dwie szklanki mąki, szklankę cukru, cztery łyżki oleju, dwie łyżeczki proszku do pieczenia, dwie łyżeczki cukru waniliowego oraz trzy garście wiśni.
Wiśnie należy wypestkować, a następnie obtoczyć je w mące. Jajka ubijamy z cukrem i cukrem waniliowym, dodajemy jogurt oraz olej. Stopniowo wsypujemy mąkę z proszkiem do pieczenia. Kiedy ciasto będzie już gotowe, wówczas wsypujemy do niego ostrożnie wiśnie i przekładamy je na blaszkę wysmarowaną tłuszczem. Placek z wiśniami pieczemy w temperaturze dwustu stopni Celsjusza przez trzydzieści minut.
Dość znanym japońskim ciastem jest także makowiec z jabłkami, nazywany po prostu makowcem japońskim. Ciasto to ma lekko wilgotną konsystencję od jabłek, dzięki czemu wręcz rozpływa się w ustach.
Do przygotowania makowca japońskiego będziemy potrzebować dwie szklanki maku, szklankę mleka, łyżeczkę cukru waniliowego, kilka dużych jabłek, osiem łyżek kaszy manny, siedem jajek, pół kostki miękkiego masła, łyżeczkę proszku do pieczenia, szklankę cukru, kilka kropel aromatu (może być migdałowy) oraz bakalie: rodzynki, orzechy.
Mleko podgrzewamy razem z cukrem, a następnie zalewamy nim mak i odstawiamy na dwadzieścia minut. Jabłka obieramy i ścieramy na tarce o grubych oczkach. Z owoców odciskamy sok, a następnie dodajemy go do maku. Masło ucieramy z cukrem i żółtkami. Gotową masę łączymy z makiem i wszystko ostrożnie mieszamy. Na końcu dodajemy kaszę manną, bakalie oraz kilka kropel aromatu.
Białka ubijamy na sztywną pianę, dodajemy do masy. Po wymieszaniu ciasto przekładamy na blaszkę wysmarowaną tłuszczem. Makowiec japoński należy piec w temperaturze stu osiemdziesięciu stopni Celsjusza przez około czterdzieści minut. Po upieczeniu ciasto można polać polewą czekoladową i udekorować wiórkami kokosowymi lub płatkami migdałowymi.
Jak zrobić i pić sake?
Najbardziej znanym japońskim trunkiem jest sake, które może zawierać w swoim składzie od czternastu do dwudziestu procent alkoholu. Napój ten produkowany jest poprzez fermentację ryżu. W wielu krajach sake jest określane mianem wina ryżowego, chociaż w rzeczywistości wytwarzanie tego trunku bardziej przypomina proces otrzymywania piwa niż wina.
W Polsce wiele osób sądzi, że sake to japońska wódka, ale nie jest to właściwe przekonanie. Co prawda można zetknąć się z sake, do którego dodawany jest mocny alkohol, ale jest to raczej rzadkością. W Japonii natomiast wyróżnia się wiele odmian sake. Popularne są trunki wytwarzane z ryżu, do których dodaje się destylowany alkohol, a także napoje otrzymywane ze specjalnie spolerowanego ryżu.
Sake najczęściej jest podawane na ciepło, ale trunek ten może być też spożywany na zimno. Co ciekawe, sake może być również dodawane do niektórych japońskich potraw, takich jak na przykład japońskie ramen, w celu wzbogacenia smaku.
Japońskie sake można przygotować samodzielnie w domu, chociaż trzeba wiedzieć, że ten trunek wymaga nieco cierpliwości oraz czasu. Do przygotowania domowego sake będziemy potrzebować: dwa kilogramy ryżu, dwa kilogramy cukru, jeden litr wody, trzy cytryny, dwadzieścia dekagramów rodzynek, dwie gałki muszkatołowe, kilka ziaren ziela angielskiego, szczyptę cynamonu, odrobinę mięty, drożdże winiarskie oraz pożywkę dla drożdży.
Ryż należy ugotować, odcedzić i wypłukać w wodzie. Następnie przesypujemy go do gąsiora i dodajemy cytryny pokrojone na małe cząstki (wcześniej trzeba je obrać ze skórki). Dodajemy szczyptę cynamonu oraz mięty. Wsypujemy rodzynki oraz ziele angielskie. Następnie w garnku zagotowujemy wodę z cukrem, cały czas mieszając (tak, aby cukier się całkowicie rozpuścił). Wodę po wystygnięciu przelewamy do gąsiora, dodajemy drożdże i pożywkę.
Naczynie zatykamy korkiem z rurką fermentacyjną i odstawiamy na około miesiąc. Po tym czasie można zlać domowe sake do mniejszego gąsiora i ponownie odstawić na kilka miesięcy. Dopiero po czterech – pięciu miesiącach wino z ryżu można przelać do butelek. Jeśli do trunku dodamy nieco mniej cukru, wówczas uzyskamy napój o nieco bardziej delikatnym smaku. Sake należy serwować schłodzone w odpowiednich kieliszkach.
Komentarze - masz coś do napisania? Zostaw proszę informacje.