Jak podawać wino? Jak dobierać wino? - kilka prostych rad 1 - Twój Głos 📌 e-TG.pl
Ciekawostki 🤔Historia 📜Lifestyle 🔥Ludologia 👨Zdrowie ⚕️

Jak podawać wino? Jak dobierać wino? – kilka prostych rad

TEMPERATURY SERWOWANIA

  • Dobrze zbudowane wina czerwone 17-19 °C
  • Średnie czerwone, burgund 15-16 °C
  • Dobrze zbudowane białe, wytrawne 11-15 °C
  • Lekkie białe wytrawne, półwytrawne 7-10 °C
  • Ciężkie, białe, słodkie 7-10 °C
  • Szampan, cremant de bourgogne 7-9 °C
  • Lekkie, białe, słodkie 6-8 °C
  • Wina musujące 6-8 °C

Naczelną zasadą jest jednak nasza osobista decyzja jaka temperatura jest dla nas najodpowiedniejsza. Pamiętajmy, że ciepło łagodzi taniny, ale uwalnia alkohol, natomiast chłód uwypukla gorycz i ściągające działanie taniny.

JAK OTWIERAĆ BUTELKĘ

Pierwszą zasadniczą czynnością przed otwarciem butelki, jest prawidłowe obcięcie folii w taki sposób, aby zachować estetyczny wygląd butelki. Dlatego najlepiej jest zrobić to tuż pod rantem szyjki butelki. Wino nie spotyka się wtedy bezpośrednio z folią. Warto używać do tego profesjonalnego trybuszonu, wyposażonego w specjalne ostrze do obcinania folii.

Możemy też użyć standardowych obcinarek do folii, które są bardzo funkcjonalne i wygodne. Następną czynnością będzie prawidłowe wkręcenie ostrza korkociągu. Istotne jest aby zdecydowanym, szybkim ruchem znaczyć punkt wkrętu, po czym spokojnie wkręcać korkociąg, tak aby przechodził przez korek jak najbardziej pionowo. Starajmy się ostatecznie nie przebić korka w jego dolnej części, aby jego cząsteczki nie dostały się do wina. Lepiej jest powoli wyciągnąć część korka i ponownie dokręciwszy wyciągnąć go do końca.

Pamiętajmy, aby robić to bezgłośnie i z wdziękiem. Warto teraz przetrzeć lnianą ściereczką szyjkę butelki, aby oczyścić ją z wszelkich drobin, które mogły ją oblepić podczas otwierania. Teraz już butelka jest gotowa do serwowania.

Jak podawać wino? Jak dobierać wino? - kilka prostych rad 2 - Twój Głos 📌 e-TG.pl

RODZAJE KIELISZKÓW

Rodzaje kieliszków są związane na pewno z gatunkiem wina, często z lokalną tradycją, z modą i funkcjonalnością. Kieliszek uwydatnia kolor, konsystencję i nos. Nie mniej ważny jest gatunek szkła: im cieńsze tym bardziej dostojne i eleganckie. Wielkość ma też niebagatelne znaczenie, ponieważ im większa przestrzeń do koncentracji aromatów tym lepiej. Dlatego kielich, który zwęża się ku górze pozwoli na lepszą koncentrację aromatów.

DEKANTACJA

Dekantacja służy oddzieleniu osadów jakie zbierają się wewnątrz butelki w taki sposób, aby nie dostały się do kieliszka. Musimy wiedzieć, że wina, które starzone są w butelkach przez wiele lat, w procesie dojrzewania ulegają samooczyszczeniu, którego wynikiem jest oddzielenie się osadu. To nie prawda, że osad jest czymś negatywnym. Jest naturalnym zjawiskiem.
Wino staramy się w bardzo spokojny sposób przelać do karafki gdzie dozna przewietrzenia, natlenienia i otwarcia. Czynimy to jednak umieszczając palącą się świecę tuż pod szyjką butelki, tak aby obserwować pozostający w butelce osad i wpływające bardzo cienkim strumieniem do karafki czyste wino.

Jak podawać wino? Jak dobierać wino? - kilka prostych rad 3 - Twój Głos 📌 e-TG.pl

Jak dobiera? wino? – kilka prostych rad

Jest tylko jedno kryterium dobierania wina: jedzenie i wino uzupełniają się wzajemnie i uwydatniają.

Gdy nie harmonizują – Umniejszają Się Wzajemnie.

Te rady wyjawię Państwu, dlaczego tak się Dzieje: Dania o wysokiej kwasowo i (pomidory, cytrusy, winegret, kozi ser) najlepiej komponują Się z winami o wysokiej kwasowo i, takimi jak Avignon Blanc oraz niekutymi odmianami Rieslinga, Gewurztraminera, Muskata, Charona, Infantka, Sangiovese i Pinot Noir. Bogate i teste potrawy (kaczka, jagnięcina, wołowina, ser) dobrze pasują zarówno do delikatnie białego wina (Chardonnay) jak i do młodych czerwonych Cabernet lub Zinfandla. Ostre grilowane dania najlepiej kontrastują z owocowym, delikatnym winem, jakim jest Sauvignon Blanc, Riesling, Gamay, Pinot Noir lub delikatny Zinfandel.

  • Struktura i kwasowość wina są najistotniejsze w procesie podkreślania indywidualnych cech dania.Zawsze w kolejności pijemy wina lekkie, przechodzą do coraz cichszych. Wyjątkiem jest tu szampan, który zawsze jest na miejscu. Doskonały do wina i posiłku powstaje nie tylko w wyniku doboru struktury, smaku i czynników zapachowych, ale również z opozycji jaka pomiędzy nimi powstaje. Dania z nutą słodyczy najlepiej sprawdzą się z winami o podobnym poziomie słodyczy. Jeśli danie jest słodsze od wina, sprawia to wrażenie, że wino jest zbyt wytrawne.
  • Najważniejsze, aby to co jemy nie przytłaczało wina i wzajemnie. Istotą jest synergia: dwie jakości może razem sprawić o wiele więcej przyjemności niż każda z nich osobno.
  • W naszym nie doskonałym świecie, cieszenie się smakowitym jedzeniem i winem w gronie najbliższych przyjaciół, należy do dziedziny tych przeżyć, które potrafią wyrazić nasze najgłębsze uczucia i tęsknoty.

Jak podawać wino? Jak dobierać wino? - kilka prostych rad 4 - Twój Głos 📌 e-TG.pl

Rodzaje win i ich związki kulinarne

Wina białe:

Sauvignon Blanc, Sancerre (wytrawne) – apetizery, ryba z grilla, indyk z pieca, cajun, kozi ser.
Pouilly Fume (wytrawne) – de volay, łosoś wędzony, cielęcina w sosie kremowym, gazpaccio, ser kozi.
Riesling (wytrawne-słodkie) – ryba w sosie śmietanowym, sałatka nicejska, eskalopki, ser Gouda.
Pouilly fuisse (wytrawne) – cielecina w lekkich sosach, szynka pieczona, escalopki, avocado z prosciutto, ser Peconnino.
Pinot Grigio (wytrawne) – łosoś wędzony, antipasti, pasty, ostre dania, ser St.Nectaire.
Gewurztraminer (wytrawny-półsłodki) – łosoś wędzony, indyk, apetizery, ser Muenster.
Chardonnay (wytrawne) – łosoś w sosie cytrynowym, sałatka Cesara, ostrygi, kraby, lobster, ser Cantal.
Chablis (wytrawne) – ryby bez sosów, avocado z krewetkami, apetizery, ostre dania, ser Jarlsburg.
Burgund biały (wytrawny) – pieczeń cielęca, eskalopki, łosoś z grila, ser Brie.
Bordeaux (wytrawne) – łosoś w holenderskim sosie, lobster, ostrygi, eskalopki, kozi ser.
Sherry (wytrawne-słodkie) – zupa consomme, orzechy, migdały, zielone oliwki, tapas.
Szampan (wino musujące) – tarta owocowa, kawior, ostrygi, ser Camembert.
Sauternes (słodkie) – desery, ciasta, sery pleśniowe jak Roquefort.

Wina czerwone:

Cabernet Sauvignon – stek, pieczona jagnięcina, grilowana wieprzowina z pieprzem, czekolada.
Burgund – befsztyk, cielecina w grzybach, kogut w winie, królik, dziczyzna, ser Gruyere.
Bordeaux – pieczeń jagnięca, dziczyzna, roastbeef, kaczka pieczona, ser Camembert.
Beaujolais – kurczak z grila, lekkie dania piknikowe, quiche, wędliny, ser Cheddar.
Barbera – risotto z grzybami, pasta z pesto, warzywa grilowane, salami, ser Fontina.
Zinfandel – chili con carne, kebab teriyaki, nachos, cioppino, ostre dania, ser Maytag Blue.
Valpolicella – pasta ze szpinakiem i ricottą , kiełbasa, spaghetti, kurczak z curry, ser Peccorino.
Syrah/Shiraz – kurczak na ostro, mięsa z grila, kuchnia indyjska, ser St. Nectaire.
Rioja – ravioli z grzybami, tournedos Rossini, paella, pizza, ser Manchego.
Pinot Noir – łosoś pieczony, tuńczyk z grilla, polędwica wieprzowa, szynka wędzona, ser Port Salut.
Merlot – gicz jagnięca, kaczka grilowana, carpaccio, orzechy włoskie, ser Camembert.
Cotes du Rhone – kurczak w lekkim sosie, białe mięsa w ziołach, warzywa grilowane, ryby duszone, ser Morbier.
Chianti – pasta z czerwonymi sosami, jagnie na ostro, pizza, minestrone, ser Fontina.
Porto – orzechy i sery, desery czekoladowe, ser Stilton.

Może cię zainteresować także:  Czkawka: zagadkowe zjawisko, które warto zrozumieć i przezwyciężyć

Jak podawać wino? Jak dobierać wino? - kilka prostych rad 5 - Twój Głos 📌 e-TG.pl

Wino różowe:

Rose – ziemniaki w sosie czosnkowym, krewetki w sosie romesco, grilowana wieprzowina, parówki.

” Wino jest rzeczą, która w doskonały sposób nadaje się dla człowieka, przy założeniu, że stosuje się ją przy dobrym i złym stanie zdrowia sensownie i z umiarem, i w zgodzie z samopoczuciem danej osoby.”

Hipokrates, grecki lekarz i uczony

Temat zdrowych właściwości wina stał się ostatnio bardzo modny. Wino do tej pory traktowane było na równi z napojami wysokoprocentowymi, które wpływają negatywnie na zdrowie. Jednak liczne badania i eksperymenty naukowe pokazują, że ma ono zbawienny wpływ na wiele dolegliwości. Oczywiście tylko wtedy, gdy pite jest z umiarem. W nadmiarze szkodzi tak samo jak inne alkohole.

Dzisiaj wiemy już na pewno, że istnieje ścisły związek pomiędzy kieliszkiem wypijanym do obiadu a zdrowym sercem i długim życiem. Pokazuje to jedna z najbardziej ciekawych zagadek w dziedzinie żywienia, tzw. „French Paradoks”. Pokazuje on, że Francuzi odżywiają się nieprawidłowo, ale mimo że ich dieta jest wysokotłuszczowa, odnotowują o wiele mniej zawałów serca, niż w Ameryce, Kanadzie czy Australi. Podobnie jest we Włoszech i innych krajach śródziemnomorskich, gdzie wino pije się do posiłków regularnie.

Jak podawać wino? Jak dobierać wino? - kilka prostych rad 6 - Twój Głos 📌 e-TG.pl

Sekret specyficznych właściwości wina leży w jego składnikach wykazujących silne działanie antyoksydacyjne. Zawarte w winie flawonidy posiadają właściwości przeciwdziałające procesom utleniania. Procesy te, zwane oksydacją towarzyszą wielu reakcjom chemicznym zachodzacym w komórkach organizmów żywych. Produkowane przez nie wolne rodniki spełniają wiele istotnych funkcji, ale ich nadmierne ilości przyspieszaja proces obumierania i starzenia się komórek. Wolne rodniki, czyli oksydanty atakują błony komórkowe i wywołują mutacje DNA, co może prowadzić do chorób nowotworowych; powodują też, że cholesterol frakcji LDL przekształca się w niebezpieczną i agresywną substancję zdolną wniknąć w ścianki naczyń krwionośnych i zniszczyć je, co zwykle jest przyczyną chorób wieńcowych i układu krążenia. Antyoksydanty przeciwdziałają szkodliwym działaniom wolnych rodników. Organizm zazwyczaj sam broni się przed ich szkodliwym działaniem produkując substancje antyoksydacyjne tzw. przeciwutleniacze, ale nie zawsze w dostatecznej ilości. Dostatecznym ich źródłem jest witamina C i E zawarta w świeżych owocach i warzywach, jednak przeciwutleniacze zawarte w winie, szczególnie czerwonym mają znacznie silniejsze i dłuższe działanie. Antyoksydanty są substancjami nietrwałymi i szybko ulegają rozkładowi. Zawarte w winie przeciwutleniacze zwane flawonidami, są bardziej trwałe od tych, które znajdują się w warzywach i owocach. Oszacowano, że dwie lampki czerwonego wina dziennie podnosz? poziom flawonidów w diecie o 40%.

Oprócz flawonidów wino zawiera około 100 składników pożytecznych dla zdrowia, w tym wiele minerałów i pierwiastków śladowych. Odkryto w nim 15 różnych witamin. Najważniejsze to witaminy B i P oraz witamina C, która ma ogromne znaczenie dla organizmu. Wpływa ona na system nerwowy, reguluję gospodarkę cukru we krwi i pozytywnie oddziałuje na funkcjonowanie gruczołów i napięcie mięśni. Zawarta w winie witamina B12 sprzyja tworzeniu żelaza i czerwonych ciałek krwi oraz przeciwdziała tym samym niedokrwistości.

Ponadto wino ma dobry wpływ na pracę żołądka, jelit, nerek oraz centrum oddechowego

Jak podawać wino? Jak dobierać wino? - kilka prostych rad 7 - Twój Głos 📌 e-TG.pl

Innym fascynującym efektem, szczególnie dla kobiet dbających o linię, związanym z francuskim paradoksem jest to, że osoby pijące wino są zazwyczaj szczuplejsze. Mimo, że logika sugeruje, iż regularne spożywanie wina to dodawanie do naszej diety racji dodatkowych kalorii. Nie musimy się ich jednak obawiać.

Wino zawiera ich niewiele, są one spalane w pierwszej kolejności i nie odkładają się w formie tkanki tłuszczowej. Lampka czy dwie wina dziennie nie jest w stanie zagrozić dbającej o linię osobie, przeciwnie – jak pokazuje doświadczenie – pozwala obniżyć apetyt, przyśpieszyć metabolizm, stymulując organizm do szybszego spalania kalorii.

Podsumowując, wino pite z umiarem jest produktem odżywczym i zdrowym!

SŁOWNIK  PODSTAWOWYCH TERMINÓW WINIARSKICH

AOC: skrót od Appellation d’Origine Controlee, niekiedy skracane do Appellation Controlee, lub po prostu AC; w tłumaczeniu: zastrzeżona nazwa pochodzenia; we Francji jest to kategoria win najwyższej jakości, gdzie nazwa wina, pochodzenie, odmiana winogron i inne czynniki są określone przez prawo.
appellation: nazwa; często oznacza miejsce pochodzenia wina, stanowi ona integralną część oficjalnej nazwy wina.
aromat: zapach wina. Niektórzy stosują termin aromat tylko dla określenia prostego zapachu młodego wina, dla win starych i złożonych używają terminu bukiet. Można jednak stosować termin aromat jako ogólnego określenia zapachu wszystkich win.
aromatyczny: termin degustacyjny odnoszący się do win, które mają wyraźny zapach, zwłaszcza owocowy, kwiatowy. Niektóre białe odmiany winogron nazywa się również aromatycznymi, gdyż wina z nich powstające charakteryzują się wyjątkowo silnym aromatem.
atak: pierwsze wrażenie, jakie sprawia wino w momencie smakowania. Atakiem wina określa się z reguły wrażenia, jakie daje wino w przedniej części jamy ustnej, zwłaszcza na czubku języka, czyli w pierwszym miejscu, którego dotyka.
beczka: pojemnik służący do dojrzewania czerwonego wina, najczęściej zrobiony z dębu, o pojemności 225 l.
bodega: tak nazywa się winiarnia w Hiszpanii; jest to również hiszpańskie słowo na określenie budynku, w którym przechowuje się wino.
bogate: termin degustacyjny stosowany do win niezwykle obfitujących w aromaty i smaki, o wyjątkowej konsystencji lub wywołujące mnóstwo innych doznań.
bukiet: rozwinięty i dojrzały aromat wina.
castello: włoskie słowo określające zamek, czyli posiadłość, gdzie produkuje się wino.
charakter: cecha wina dająca wrażenie solidności, konsystencji i zharmonizowanej całości.
chateau: francuskie słowo określające wspaniałą posiadłość winiarską, powszechnie stosowane w Bordeaux i innych regionach.
classico: włoski termin służący do określenia win klasy DOC i DOCG, które pochodzą z pierwotnej, klasycznej części obszaru, gdzie dany rodzaj wina może być produkowany, tamtejsze wina mogą być oznaczane symbolami DOC/DOCG.
colheita: po portugalsku rocznik.
cosecha: po hiszpańsku rocznik.
czarne owoce: ogólny termin degustacyjny opisujący smak i aromat wina przypominający czarne jagody, jeżyny, wiśnie, czarne porzeczki lub inne czarne owoce.
cukier osadowy: cukier pozostający w winie po zakończonej fermentacji.
dąb amerykański: dębowe drewno pochodzące z lasów w Stanach Zjednoczonych; także beczki robione z takiego drewna; winiarze w niektórych krajach (Hiszpania, Australia) stosują beczki z amerykańskiego dębu do dojrzewania swoich win.
dąb francuski: drzewo dębowe pochodzące z lasów we Francji, uważane za najszlachetniejszy rodzaj dębu, w którym mogą dojrzewać wina, głównie białe; także beczki z tego drewna.
dekantacja: przelewanie wina z butelki do innego pojemnika, w celu napowietrzenia, albo oddzielenia czerwonego wina od osadu.
dębowe: wino, które nabrało cech od dębowego drewna, w którym dojrzewało (smak opalonego drewna, dymny aromat, zwęglone drewno, zapach wanilii czy też większa ilość garbników). Tego typu cechy pojawiają się zwykle, gdy wino dojrzewa w dębowych beczkach ale w przypadku tanich win, smak i aromat dębowy dodawany jest jako przyprawa.
długość: cecha szlachetnych win, które pozostawiają długotrwały posmak na podniebieniu i na języku.
DO: skrót od Denominazion de Origen, w tłumaczeniu: nazwa zastrzeżona miejsca pochodzenia; Jest to oficjalna kategoria win w Hiszpanii, które powstają w oparciu o prawo, regulujące ich nazwę, odmianę winogron używanych do produkcji i inne czynniki.
DOC: skrót od Denominazione di Origine Controlata, czyli nazwa zastrzeżona miejsca pochodzenia; oficjalna klasa win, których nazwa, miejsce pochodzenia, odmiana winogron i inne czynniki są określone przez prawo. Jest to również skrót dla kategorii najlepszych win portugalskich, Denominacao de Origen Controlada, znaczenie jak wyżej.
DOCG: skrót od Denominazione di Origine Controllata e Garantita, czyli nazwa wina zastrzeżona i gwarantowana miejsca pochodzenia wina; jest to najwyższa kategoria win włoskich.
dojrzewanie: także starzenie, leżakowanie, maturacja, czyli okres starzenia wina u producenta, kiedy wino rozwija się na tyle aby mogło zostać rozlane do butelek; także proces rozwoju wina, zachodzący w szlachetnych trunkach już po rozlaniu do butelek.
dojrzewanie w beczce: termin odnoszący się do win fermentujących w pojemnikach z innego materiału niż drewno (np. stal nierdzewna). Wino jest następnie wlewane do drewnianych beczek na okres dojrzewania; termin odnosi się także do win fermentujących i dojrzewających w beczkach.
dojrzewanie w butelce: dojrzewanie wina po rozlaniu do butelek; większość win jest poddawana tylko krótkiemu starzeniu w butelkach u producenta przed wejściem na rynek, natomiast szlachetne wina wymagają dodatkowego starzenia w butelkach już u właściciela.
domaine: francuskie słowo na określenie gospodarstwa winiarskiego, powszechnie stosowane w Burgundii.
drewniane: określenie degustacyjne dla win o wytrawnych, zgrzytających, drewnianych garbnikach.
dry: wino wytrawne, bez słodyczy. Słowo dry może także określać wino, które daje wrażenie szorstkości w ustach. Generalnie oznacza wino, które nie posiada wyczuwalnego smaku cukru.
duże: określenie degustacyjne stosowane dla win, które są albo bardzo pełne, albo bardzo intensywne.
dymne: wino o aromacie czy smaku przypominającym dym lub opalone drewno.
ekstrat: wrażenie ciężaru, jakie wino daje w ustach; wina pod względem zawartości ekstraktu dzieli się na lekkie, średnie i pełne.
eleganckie: wino cechujące się szlachetnym i delikatnym smakiem; przeciwieństwo win intensywnych i mocnych.
estate: posiadłość, gdzie uprawia się winogrona i produkuje z nich wino; wina noszące na etykiecie słowo estate zostały wyprodukowane przez jednego producenta posiadającego zarówno winnicę, jak i winiarnię (lub mającego nadzór nad winnicą); zwykle zakres stosowania terminu jest określony przez prawo.
fermentacja: naturalny proces w wyniku którego w obecności drożdży cukier z soku winogronowego przekształca się w alkohol (tym samym sok przekształca się w wino).
fermentacja beczkowa: określenie stosowane do białych win, które fermentowały w dębowych beczkach, a nie w pojemnikach z innego materiału (np. stal nierdzewna); wina tego typu mają z reguły bardziej subtelny dębowy smak, niż wina, które tylko dojrzewały w dębowych beczkach.
finisz: ostateczne wrażenie, jakie po połknięciu trunku wino pozostawia na podniebieniu.
garbniki: substancje znajdujące się w skórkach, korzonkach, łodyżkach i nasionach winogron; składnik czerwonych win, które, w przeciwieństwie do win białych, robi się wykorzystując skórki. Garbniki znajdują się również w dębowych beczkach.
garrafeira: słowo portugalskie na wina typu reserva o określonych warunkach dojrzewania-wina czerwone: minimum trzy lata dojrzewania w dębie i butelce, zanim wino trafi do sprzedaży.
gęste: określenie degustacyjne dla win o smaku i aromacie raczej skondensowanym i gęstym, niż rozwodnionym.
giętkie: termin degustacyjny oznaczający wina o miękkiej, płynnej konsystencji, bez jakiejkolwiek ostrości.
gładkie: termin degustacyjny używany dla win, które nie mają twardej lub ostrej konsystencji.
głębia: cecha charakteryzująca szlachetne wina, które ujawniają wiele podskórnych warstw smakowych i zapachowych, w przeciwieństwie do win płaskich i jednowymiarowych.
gran reserva: na etykietach win hiszpańskich oznacza, że wino dojrzewało przynajmniej pięć lat w dębowych beczkach i w butelkach przed pojawieniem się na rynku.
harmonijne: określenie degustacyjne dla win, które nie tylko są zrównoważone ale dodatkowo wyjątkowo czarujące.
intensywne: wyrażenie degustacyjne dla silnych win. W odniesieniu do smaku i aromatu oznacza, że wino mocno pachnie lub smakuje. Opisując ogólną jakość wina, oddaje mocne wrażenie, jakie robi trunek.
jedwabne: wino o gładkiej i miękkiej konsystencji.
kadź: stosunkowo duży drewniany pojemnik służący do produkcji lub przechowywania wina.
kamienne: wino o aromacie i smaku przywodzącym na myśl kamienie.
konsystencja: wrażenie zwartości i gęstości, jakie daje wino w ustach.
krągłe: określenie degustacyjne stosowane do win, które nie wydają się ani płaskie ani kanciaste. Krągłość wina wynika ze szczególnej kombinacji kwasu, garbników, słodyczy i alkoholu.
kupażowanie: mieszanie dwóch lub więcej partii win, zwykle z różnych odmian winogron (dotyczy również win z różnych winnic, regionów lub roczników); wino powstałe z soku z różnych odmian winogron nazywa się winem mieszanym lub kupażowanym.
kwaskowe: określenie degustacyjne oznaczające smak i zapach niedojrzałych owoców. Może także określać wina zbyt bogate w kwas.
leśne: bukiet podobny do zapachu wilgotnych liści, poszycia leśnego, wilgoci i lekkiego rozkładu.
maceracja: inaczej kontakt ze skórkami; proces polegający na moczeniu skórek czerwonych winogron w soku gronowym, aby kolor, garbniki i inne substancje mogły przeniknąć do soku. Często określa się tak cały okres kontaktu skórek i soku gronowego, włączając fermentację. Proces stosowany tylko wyjątkowo przy produkcji win białych dla nadania winu bardziej aromatycznego charakteru.
mdłe: wino bez wyrazu. Można w ten sposób opisywać wygląd, smak i aromat trunku, lub ogólnie styl wina.
miękkie: określenie konsystencji wina i struktury, gdzie alkohol i cukier (jeżeli jest) przeważają nad kwasowością i garbnikami, dzięki czemu wino nie jest ani twarde, ani ostre.
mięsiste: określenie degustacyjne używane dla win, które mają bogatą konsystencję i takie sprawiają wrażenie dotykowe.
mineralne: o aromacie lub smaku przypominającym minerały (w przeciwieństwie do substancji organicznych, jak rośliny i zwierzęta). Bardzo szerokie określenie; czasami mineralny aromat czy smak wina można dokładniej sprecyzować, jako kredowy, żelazny, stalowy itp.
napowietrzanie: wino poddaje się działaniu powietrza, aby przygotować je do spożycia, najczęściej uwalnia się w ten sposób nieprzyjemne zapachy ze starych win oraz łagodzi ostry aromat win młodych.
Nowy Świat: wspólne określenie dla krajów winiarskich, które znajdują się poza Europą.
obfite: określenie degustacyjne dla win, które dają wrażenie pełni i obfitości w ustach.
orzeźwiające: wino, które jest czyste i świeże w ustach. Przeciwieństwo wina miękkiego. Ten charakter jest najczęściej wynikiem wysokiego kwasu, stąd orzeźwiające wina mają stosunkowo niski ekstrat i dobrze pasują do jedzenia.
osad: wytrącone z winogron resztki organiczne, np. martwe komórki drożdży, które opadają na dno białego wina po zakończonej fermentacji, lub stały osad zbierający się na dnie butelki czerwonego wina w miarę jego dojrzewania.
owocowe: wino o smaku i aromacie owocowym. Jest to bardzo szerokie określenie degustacyjne; niekiedy można bardziej sprecyzować bukiet owocowy, na przykład świeże owoce, suszone owoce, gotowane lub nawet konkretny rodzaj owoców świeżych, kandyzowanych czy gotowanych, np. jabłka, suszone figi czy dżem malinowy.
pełne: określenie degustacyjne stosowane do win, które sprawiają wrażenie dużej objętości w ustach. Wino może być pełne dzięki wysokiej zawartości alkoholu lub może wywodzić się z innych cech wina.
pluszowe: określenie degustacyjne odnoszące się do konsystencji i wrażenia dotykowego wina na podniebieniu. Oznacza wino luksusowe i wyjątkowe.
podniebienie: termin stosowany przez kiperów jako synonim jamy ustnej.
reserva: w przypadku win hiszpańskich, jest to wino, które dłużej dojrzewało w winiarni niż wino non-reserva tego samego rodzaju; czerwone wina reserva muszą dojrzewać minimum trzy lata u producenta; na winach portugalskich jest to oznaczenie dla wina bardzo dobrej jakości z jednego rocznika.
reserve: oznaczenie dla win, które powinny być lepszej jakości niż wina non-reserve, lub zwykła wersja tego samego wina; stosowanie tego terminu nie ma żadnych podstaw prawnych w USA i we Francji.
riserva: włoski odpowiednik słowa reserve; oznacza, że wino dłużej dojrzewało w winiarni, niż to samo wino typu non-riserva; sugeruje również wyższą  jakość; wymagany czas dojrzewania dla wina, aby mogło być oznaczone terminem riserva (niekiedy także specjalne warunki dojrzewania), określa się dla poszczególnych win w ramach uregulowań prawnych DOC.
rocznik: rok, w którym winogrona dojrzały i zostały zebrane; niekiedy stosowane jako synonim zbioru winogron.
roślinne: określenie degustacyjne oznaczające wino o smaku przypominającym rośliny i warzywa.
rozwodnione: wina o cienkim i wodnistym smaku oraz aromacie, przeciwieństwo win gęstych.
równowaga: współgranie alkoholu, cukru osadowego, kwasu i garbników; jeżeli żaden z tych składników nie wybija się natrętnie na podniebieniu, wówczas mówi się, że wino jest dobrze zrównoważone (lub wyważone); jest to wysoko ceniona cecha wina.
silne: wina posiadające moc i intensywność.
skąpe: wina bez wyrazu. Może się również odnosić do aromatu i smaku wina oraz do jego struktury.
słodycz: doznanie smaku cukru w ustach, może być wynikiem obecności cukru osadowego lub innych substancji o słodkim smaku, np. alkoholu.
smak: suma wszystkich wrażeń, jakich doznajemy; podstawowe smaki rozpoznawalne w winie: słodki, kwaśny i gorzki.
smaki: elementy aromatyczne wina, które odczuwamy w ustach.
smoliste: wino o smaku lub aromacie przypominającym smołę.
Stary Świat: termin używany dla określenia wszystkich krajów europejskich.
struktura: wrażenie, jakie wino sprawia dzięki kombinacji składników strukturalnych (w białych winach jest to głównie układ alkoholu, kwasu i cukru).
strukturalne składniki: głównie alkohol, kwas, garbniki i cukier składające się na wino.
styl: zespół cech charakterystycznych dla danego wina.
Sussreserve: po niemiecku oznacza słodką rezerwę; nie przefermentowany sok gronowy dodawany do białego wina w celu podniesienia poziomu cukru osadowego, a tym samym słodyczy trunku.
terroir: termin z francuskiego, służący do określenia ogólnych warunków panujących w winnicy, jak klimat, gleba, nawodnienie, pochylenie stoku, wysokość nad poziomem morza, topografia, itp.
vin de pays: francuskie określenie na wino krajowe; w sensie prawnym jest to wino niższej kategorii,  niż wina klasy AOC.
Vitis vinifera: gatunek, do którego należy większość winorośli.
winifikacja: proces przetwarzania soku gronowego na wino.
wino wzmocnione: wino, do którego dodano alkohol.
wiotkie: termin stosowany do win zbyt miękkich.
wodniste: wino, któremu brak masy i solidności.
zdecydowane: określenie degustacyjne dla win, które nie są miękkie, ale twarde i silne; z reguły związane jest to z zawartością garbników w czerwonych winach, lub poziomem kwasu w białych.
ziemiste: wino o smaku i aromacie przypominającym ziemię, np. wilgotną, czy suchą glebę, zapachy niektórych minerałów itp. Niekiedy określa się w ten sposób wina proste.
ziołowe: wina o smaku i zapachu przypominającym zioła, np. świeże zioła, suszone, lub konkretne rośliny zielne (rozmaryn, tymianek itp.)
złożone: przeciwieństwo prostego. Złożone wino ma wiele warstw smakowych, zapachowych i „wiele się w nim dzieje”.
zwarte: określenie degustacyjne dla win, które są intensywne, ale pozbawione pełni.
związki smakowe: substancje organiczne pochodzące z winogron, odpowiedzialne za aromaty i smaki wina.
żywe: tak określa się wino, które żywo oddziałuje na nasze zmysły. Wino może być żywe pod względem koloru, jak również smaku i aromatu; w obydwu przypadkach przeciwieństwem jest wino matowe, bez smaku lub zwietrzałe.

Może cię zainteresować także:  Suplementacja: historia białka serwatkowego i kreatyny w Polsce

Jak oceniasz ten materiał?

Kliknij na gwiazdkę, aby zostawić swoją ocenę

Średnia ocena / 5. Liczba głosów:

Jak dotąd brak głosów! Oceń ten post jako pierwszy.

Gdzie i jak kupować soki? – rodzaje soków i napoi owocowych

Poprzedni wpis

Jaki wózek dla dziecka będzie najlepszym rozwiązaniem? Na co zwrócić uwagę przy wyborze wózka dla dziecka?

Następny wpis
Wiedzo Znawca
Redaktor z rzemiosłem w ręku na co dzień szef kontroli jakości w kuchni, serwujący wykwintne dania. W niedalekiej przyszłości planuje zrealizować młodzieńcze marzenia i napisać coś więcej niż artykuł 📖

Na pewno zainteresują Cię jeszcze:

Komentarze - masz coś do napisania? Zostaw proszę informacje.

Pozostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *